________________
૫૪
ખોલીની ઉપજ દેવદ્રવ્યમાં જાય કે સાધારણમાં, એ સવાલની સાથે મને પોતાને કંઇ પણ અંગત સ્વાર્થ નથી, પરન્તુ જૈનસમાજની વધતી જતી કફોડી સ્થિતિ ઉપર ધ્યાન આપીનેજ મેં આ સવાલ ઉપસ્થિત કર્યો છે. આની સાથે સાથે એ પણ ધ્યાનમાં રાખવું કે—હું કેવળ ( શાસ્ત્રનિરપેક્ષ ) મુદ્ધિવાદના વ્યાપારનો પક્ષપાતી નથી. કોઈ પણ પ્રકારનો વિચાર આંધવામાં શાસ્ત્રદ્રુષ્ટિને આગળ કરવાની પહેલી જરૂર જોઉ છું. શાસ્ત્રરૂપી દીવો લીધા સિવાય તર્કના વનમાં વિહરવું, એ સહીસલામત ભરેલું હું માનતો નથી. પરન્તુ શાસ્ત્રોને તપાસવામાં લગાર પણ પ્રમાદ થઈ જાય, તો તેનાથી અર્થનો અનર્થ થઈ જવાનો સંભવ રહે છે, એ હમેશાં સ્મરણમાં રાખવા જેવું છે.
પ્રસ્તુત દેવદ્રવ્ય સંબંધી મારા વિચારો શાસ્ત્રઆજ્ઞાથી લગારે વિરૂદ્ધ જાય છે કે કેમ ? એ તપાસવાને મેં પૂરતો પ્રયત્ન કર્યો છે અને તેથી મને વિશ્વાસ છે કે—ખોલીનું દ્રવ્ય હવે પછી સાધારણ ખાતામાં લઈ જવાનો જે મેં સવાલ સમાજની સમક્ષ મૂક્યો છે, તેમાં હું લગાર પણ ભૂલતો નથી, તેમ છતાં પણ શાસ્ત્રનાં પ્રમાણો આપીને કોઈ મારા વિચારોને ખોટા ઠરાવી આપે, તો હજૂ પણ તે વિચારોને ફેરવવામાં મને લગાર પણ હરકત જેવું નથી.
. ''
2,
..
સજ્જનો ! હું શું કહું છું તે લગાર ધ્યાનમાં લ્યો. મને તે મહાનુભાવો ઉપર અત્યન્ત ભાવદયા ઉત્પન્ન થાય છે કે—જેઓ “ હું દેવદ્રવ્યને ઉડાવી દેવા માંગું છું, દેવદ્રવ્ય ખીજાઓને ખવરાવી દેવા માંગું છું ” અને “ દેવદ્રવ્યની આવકને બંધ કરી મંદિરો અને મૂર્ત્તિચોને ઉત્થાપવા ચાહું છું. ” એવા મારા ઉપર અસદ્ભૂત આક્ષેપો મૂકી ખીજાઓને મારા પ્રત્યે ઉશ્કેરવાનો પ્રયત્ન કરી રહ્યા છે; પરન્તુ મારી પત્રિકાઓ જેમણે ધ્યાનપૂર્વક વાંચી હશે, તેમને ચોક્કસ ખાતરી થઈ હશે કે—હું દેવદ્રવ્યનો પૂરેપૂરો પક્ષપાતી છું. અને દેવદ્રવ્યને ધિઝારનારાઓનો કટ્ટર વિરોધી છું. એટલુંજ નહિં પરન્તુ દેવદ્રવ્યની સમુચિત રીતે વૃદ્ધિ કરવાનો પણ પૂરેપૂરો હિમાયતી છું, આ સંબંધી મારી ત્રીજી પત્રિકામાં ઘણું ઘણું વિવેચન કર્યું છે. ઉત્તમોત્તમ વસ્તુઓ ભંડારમાં નાખવા વડે કરીને તેમજ ગામ-ગરાસ-ભાડું કે સમુચિત વ્યાજ