________________
२७
દવાખાનામાં ૨
લીધું છે...છતાં ય એ મારી માતા...મારા જીવનનું મંગલ કરનારી!! કેમ ?” છેલ્લા શબ્દોથી અરુણુના કંઠે સ્વર આર્દ્ર થઇ ગયા.
ધીરે ધીરે અશ્રુભરી નજરે સ્વામી તરફ જોતાં ઉષા મેલી: પણ સંતાનના લાભ તમને ય કયાં આછે છે ?”
''
“
ન
સહેજ સ્વરે અરુણે કહ્યું: “એ લેાભ જરા ય આછે નથી પણ તારે ત્યાગ કરીને મારે વિશ્વનીયે સમૃદ્ધિ ન જોઇએ. મારે લાભ તા એવા છે કે તારું હૃદય, તારા પ્રેમ અને તારા આદર્શના ચેાગવાળું સંતાન પ્રાપ્ત થાય...? ”
66
ગ્લાન હસીને ઉષા મેલી: નહિ તેા ઈચ્છા નથી કેમ ?” દ્રઢ સ્વરે અરુણે કહ્યું: “ ના.” જરાવાર રહીને ફ્રી કહ્યું: “ ઉષા, હજી પણ તારા હૃદયમાં મારા માટે એવા સંશય છે ? જેના ખાતર...
,,
વ્યગ્ર દે ઉષા વચ્ચે ખેલી ઉઠી: “ ના...ના...મારા હૃદયમાં સંશય છે જ નહિ, કદિ થયા પણ નથી. અને આ ઘટના પછી સંશય રહે તે મને નર્કમાં પણ સ્થાન ન મળે. ”
સુખના આવેશથી ઉષાના બ ંને નયને નીચાં ઢળી પડયાં. એ સુંદર અને ભાવપૂર્ણ ગાર વદન સામે જોઇને અરુણુ મનથી આલ્યા: “ ઉષા, મારા અંત:કરણના સિંહાસન પર તારું જ રાજ છે, એ સ્થળે તારી જ સત્તા છે. સમગ્ર વિશ્વની પણ તાકાત નથી કે એ સિંહાસન પરના તારા આધિપત્યને સ્હેજ પણ ડાલાવી શકે. સંતાનની ખાતર એ સિંહાસન પરથી તને ધક્કો મારવા એના જેવી બેવકૂફી મારા જીવનમાં બીજી એક પણ ન હેાઇ શકે.”” ઉષા સ્વામીના વદન પર વિચરતા ભાવ પરથી આવું જ કંઈક વાંચી શકી.
