________________
* જીવનસંધ્યા
૨
રૂપચંદ શેઠની નિર્મળા ઉષા કરતાં ય વધારે સુંદર છે, ગુણવાન છે, એ તું ન ભૂલીશ. જગતમાં એક ઉષા જ સર્વોત્કૃષ્ટ નથી. ” માતાને સ્વર તીવ્ર હતે.
અરુણ પણ હવે પિતાને સંયમમાં ન રાખી શકે. તેણે ઘેરા અવાજે કહ્યું: “બા ! તમે નકામી વાત કરો છો. નિર્મળા કેઈ રાજાની કન્યા હોય તો પણ મારે શું પ્રજન ? ”
કમળાના નયને ચમકી ઊઠ્યાં. તેણે પણ તીવ્ર સ્વરે કહ્યું “ પ્રોજન હોય કે ન હોય......પણ હું વચન આપી ચૂકી છું અને એ ફરી શકશે નહિ. ”
પણ આવું વચન તેં શા માટે આપ્યું મને જણાવ્યું કેમ નહિ ?”
“ તારી રજા લઈને અમારે સંસારના સઘળા કામ કરવા પડશે એવી અમને ખબર નહોતી.”
માતાના આવા મર્મભર્યા અને વક વચન સાંભળીને અરુણ વિશેષ કોધિત બન્યો. કહ્યું: “બહ સારું. તમે જેમ વચન આપ્યું છે તેમ વ્યવસ્થા કરે. મને શા માટે વચ્ચે હોમી રહ્યાં છે ?
“મારું પાળ ફેડવા શું તું લગ્ન કરવા જરાયે તૈયાર નથી ?”
ના...એટલું જ નહિ પણ આવી વાત સાંભળવા તૈયાર નથી.”
બહુ સારું ત્યારે સઘળી વ્યવસ્થા થઈ જશે. તારા સિવાય મારે બીજો પુત્ર પણ એક છે એ તું ન ભૂલત.”
