________________
૨૧
66
ખા ! તારે બીજો પણ એક પુત્ર છે. તેનાથી શું તને મુક્તિ નહિ મળે ? ” કહીને:અરુણ ઊભા થયા. ઉષાને જોયા વગર તે એક પળ પણ રહી શકે તેમ નહેાતા. માતાની આ એક જ વાતથી અરુણનું ઉષા પ્રત્યેનું આકષ ણુ સગણું વધી ગયું.
''
અરુ, ઉતાવળ ન કર. સાંભળ. મે એક ગૃહસ્થને વચન આપ્યુ છે. ”
દવાખાનામાં :
શરાહતની માફક એકાએક બેસી જઈને અરુણુ માતાના વદન સામે વિસ્મયતાપૂર્વક જોઇ રહ્યો. કહ્યું: “ આટલી વારમાં વચન પણુ આપી દીધું ? કેટલું આશ્ચય ? એ ગૃહસ્થ કાણુ છે ? ” રૂપચંદ શેઠ...!”
66
''
,,
“ રૂપચંદ શેઠ... ! મા... !
કમળા ચમકીને અરુણુ સામે જોઇ રહી. પુત્રના કંઠની તીક્ષ્ણતાથી તે કંપી ઊઠી. અરુણે કહ્યું: “ખા તારી બુદ્ધિના લાપ તા નથી થયેા ને ? ”
“ કેમ ? ''
66
રૂપચંદ શેઠની છેકરીને ઘરમાં લાવીને મારે સમાજમાં માતું કેવી રીતે અતાવવું ? ”
કમળાના હૃદયમાં કંઇક ચેતના આવી. જરા ઉગ્ર સ્વરે કહ્યુ : “ ત્યારે ઉષા પણ કયાં કાઈ રાજકન્યા હતી ? ”
આહત થઈને અરુણુ ખેલ્યા: “ એ વાત આજની નથી. તે દહાડે આપણે પણ ઉષાના કુટુમ્બથી કંઇ વધારે મ્હોટા નહેાતા. અને ઉષાના પિરચય......” અરુણુ કહેતાં અટકી ગયા.
