________________
* જીવનસંધ્યા
૧રર
સહચરી પત્ની બનાવીશ? શેઠ હવે આપની પોલ ઝાઝા દહાડા નહિ ચાલે. આપને સારી રીતે ઓળખું છું.”
મનેહરદાસ વચમાં બેલી ઊઠ્યા: “કુસુમ, તું તેની સાથે વાત કરે છે તેનું ભાન છે?”
૮ કોની સાથે? એક વૃદ્ધ સાથે. શેઠ ! એ ન ભૂલતા કે તમે આ બદનસીબ વર્તન કેની સાથે કર્યું છે. યાદ છે ને ? આજથી દોઢ વરસ પહેલા અરુણની અનિચ્છા હોવા છતાં પણ મારાં લગ્ન તેની સાથે કર્યા હતાં. આજ તે જ સુરેખાની સાથે આપે આ વર્તન કર્યું છે. હું ઈચ્છતી હતી તે આજે સફળ કરી ચૂકી છું.”
મનેહરદાસ ધ્રુજતા સ્વરે બોલ્યા: “કોણ? સુરેખા.” - “હા. આપ એ નામથી ડરે છે કેમ? હવે શરમ આવે છે ને? મને એ ખબર નહોતી કે આપની જેવા ઊજળા થઈ ફરતાં શ્રીમંત આ માર્ગે દોરાતા હશે. પરંતુ આજે સંપૂર્ણ રીતે જાણી ચૂકી છું. ” થોડીક પળ બાદ પુન: બોલી : “આ પુત્ર આપને છે, આપે તેને લઈ જવો પડશે અને સંપત્તિને માલીક કરવો પડશે. આપ તેમ નહિ કરે તો મારે તમને અદાલતનાં પગથિયાં ચડાવવા પડશે. ” વધુ આગળ તે ન બોલી શકી. ગળું સૂકાઈ ગયું.
મનોહરદાસ કંઈ બોલી શક્યા નહિ. સુરેખાના ડરથી અને સમાજની બીકથી તેને અંતે તેમ કરવું પડ્યું.
આજે સુરેખા તે જોઈને ઘણું ખુશ થઈ છે. સુરેખાનું વદન આજે વધુ પ્રફુલ્લિત છે. જીવનના સામે કિનારે આજે મૃત્યુની
