________________
N
: જીવનસંધ્યા
ઉષાએ કલિષ્ટ સ્વરે કહ્યું: “ના બહેન, તું તારે બત્તી બંધ કરીને જા...”
નિર્મળા બત્તી ઓલવીને ચાલી ગઈ. થોડા સમયથી અરુણ અને ઉષા વચ્ચે જાગૃત થયેલાં મનમાં વમળ તે જોઈ શકી હતી, પરંતુ કોઈ જાતનું ચોક્કસ ધારણ નક્કી કર્યું નહોતું. ' • સુરેશ તે એ પુરુષ હતું કે આવું કશું અવલેકી શકતે જ નહિ. ઉષાનું ઊમિહીન વદન જોઈને નિર્મળાને મનમાં ઘણું દર્દ થતું, પરન્તુ સાહસ કરીને તે કશું પૂછી શક્તી નહિ.
સુરેશ પાસે જઈને નિર્મળાએ કહ્યું: “મોટાભાઈ કયાં ગયા છે?”
“કેમ?” સુરેશને આશ્ચર્ય થયું,
નિર્મળાએ હળવા સ્વરે કહ્યું: “ભાભીને શું થયું છે એ સમજાતું નથી, પણ એકલાં એકલાં ખૂબ રડે છે!”
સુરેશે ઉદ્વિગ્ન થતાં કહ્યું: “કેઈ જાતનું અસુખ તે નથી થયું ને ?”
નિમુએ હસતાં હસતાં કહ્યું: “તમારી બુદ્ધિ તે નાના | બાળક જેવી પણ નથી. અસુખ હોય ત્યારે જ સ્ત્રીઓ રડતી હશે ?” “તો...?”
મને તે તેમણે કહ્યું કે માથું દુ:ખે છે. પણ હું એ માની શકતી નથી.” . “તને તે શેમાંય વિશ્વાસ નથી.” કહીને સુરેશ ઊભો થયો. “કયાં જાઓ છે?”
