________________
* જીવનસા
અરુણ ચમકી ઊઠ્યો. એકાએક તેણે સમજી ગઈ કે આ વ્યર્થ આશા છે! હેા છે? જઈશું ? ”
૧
ઉત્તર ન આપ્યું. ઉષા છતાં ય પૂછ્યું: “શું
આ વખતે અરુણે ધીરે ધીરે કહ્યું: મારાથી નીકળી શકાય તેમ નથી. થાડા નિ ય કરીશું. ”
“ ઉષા, હમણાં તે દિવસ પછી જવાના
ઉષા હવે પેાતાને સંભાળી શકી નહિ. એકાદ સ્થાનભ્રષ્ટ ઉદ્ગગણુની માફ્ક ચાલી ગઇ.
ખાજીના આરડામાં સુરેશ અને નિર્મળા મીઠા કલરવ કરી રહ્યાં હતાં. વસંતના વાયુ જેવા એ રસ વિનાદ ઉષાના કાન પર અથડાયા. ઉષા રડી પડી. તેણે બે હાથ જોડીને પ્રાર્થના કરીઃ ભગવાન, મારા સ્વામીને અગાઉના જેવા બનાવી દ્યો. એને પ્રેમ ગુમાવ્યા પછી હું કેવી રીતે જીવી શકીશ ? ’
66
""
ભાગ્યદેવતાએ ઉષાની પ્રાર્થના સાંભળીને કરુણુ હાસ્ય જ વેસુ હશે ને ?
ચાર ૭ દિવસ પસાર થઇ ગયા. ઉષાના અંતરની વ્યથા વધતી રહી. અત્યારે તે ઉપરના ખંડમાં વિચારમગ્ન હાલતમાં એઠી હતી ત્યાં અરુણે કહ્યું: “ ઉષા, વિનાદ કેટલા લુચ્ચા છે ? મેં પૂછ્યું કે તું કાના દીકરા ? તા એ કહે કે તમારી !
1,
ઉષાનું વદન પ્લાન થઈ ગયું. પ્રાણહીન હાસ્ય પાછળ એ ભાવના છૂપાવીને તે મેલી: “ વામનને ચંદ્ર પડવાના લાભ થયા લાગે છે. ”
