________________
99
ભવ ભાવના પ્રકરણ ભાગ - ૨
ઘણા પ્રકારના વજના મુખવાળા પંખીઓ વિકુર્તીને તીક્ષ્ણ ચાંચોથી આંખોને ફોલે છે, માથાને ફોડે छे जने मांसने उजेडे छे. (१५४)
सुगमाः । नवरं चित्रकवृकवज्रतुण्डपक्ष्यादिरूपाणि परमाधार्मिकविक्रियाकृतानि द्रष्टव्यानि ।। प्रकारान्तरेण वेदनामाह
-
ટીકાર્થ : ગાથાર્થ સુગમ છે. ચિત્તા-વરુ-વજ્રમુખવાળા પક્ષીઓ વગેરે પરમાધામીઓએ વિકુર્વેલા જાણવા. હવે અન્ય પ્રકારની વેદનાને કહે છે
अगणिवरिसं कुणंते मेहे वेडव्वियम्मि नेरइया । सुरकयपव्वयगुहमणुसरंति निज्जलियसव्वंगा । । १५५ ।। तत्थ वि पडंति पव्वयसिलासमूहेण दलियसव्वंगा | अइकरुणं कंदता पप्पडपिट्टं व कीरंति । । १५६ । । निवृष्टिं कुर्वति मेघे विकुर्विते नैरयिकाः सुरकृतपर्वतगुहामनुसरन्ति निर्ज्वलितसर्वांगाः । । १५५ ।। तत्रापि पतत्पर्वतशिलासमूहेन दलितसर्वांगाः अतिकरुणं क्रन्दन्तः पर्पटपिष्टमिव क्रियन्ते । । १५६ ।।
ગાથાર્થ : જ્યારે પરમાધામીઓ અગ્નિમેઘ વિકુર્તીને અગ્નિની વૃષ્ટિ કરે છે ત્યારે અગ્નિથી સર્વાંગ બળેલા ના૨કો પ૨માધામીઓએ વિકુર્વેલી પર્વતની ગુફામાં જાય છે. (૧૫૫) અને ત્યાં (પર્વતની ગુફામાં) પણ પડતા પર્વતની શિલાના સમૂહથી ચુરાયેલ છે સર્વ અંગો જેના એવા ના૨કો અતિકરુણથી रडता पापडना यूरा ठेवा राय छे. (१५५ )
इदमुक्तं भवति परमाधार्मिका नारकाणामुपरि निरन्तरं वज्राग्निकणवृष्टिं कुर्वन्तमग्निमेघं वैक्रियं कुर्वन्ति, तत्र च कृते तद्दाहनिर्ज्वलितसर्वाङ्गानां तेषां वैक्रियं पर्वतं कृत्वा दर्शयन्ति, ततो नारका अग्निवृष्टिप्रतीकारार्थं तद्गुहामनुसरन्ति, तत्रापीत्यादि सुगमं ।। यैश्च पूर्वभवे करभसैरिभवृषभरासभतुरङ्गादितिरश्चामतिभारः क्षिप्त: तेषां यत् कुर्वन्ति तदाह
ટીકાર્થ : કહેવાનો ભાવ એ છે કે ૫૨માધામીઓ અગ્નિમેઘ વિકુર્તીને નિરંતર ના૨કો ૫૨ વજ્રાગ્નિના કણીયાની વૃષ્ટિ કરે છે અને દાહ કર્યા પછી તે દાહથી બળેલા છે સર્વ અંગો જેના એવા નારકોને વૈક્રિય પર્વત કરીને બતાવે છે. પછી નારકો અગ્નિની વૃષ્ટિથી બચવા માટે પર્વતની ગુફાનો આશરો લે છે. ત્યાં પણ પર્વતની શિલાના સમૂહથી ના૨કોને ચુરી નાખે છે.
અને જેઓ વડે પૂર્વભવમાં ઊંટ-પાડા-બળદ-ગધેડા-ઘોડા આદિ તિર્યંચો ઉપર અતિ ભાર ભરાવેલ તેઓની જે દશા કરે છે તેને જણાવે છે.
तिरियाणऽइभारारोवणारं सुमराविऊण खंधेसुं ।
चडिऊण सुरा तेसिं भरेण भंजंति अंगाई । । १५७ ।।