________________
ભવ ભાવના પ્રકરણ ભાગ- ૨
304
જેનો પ્રમાદ હજી ગયો નથી અને ભવના ભયથી ઉબ્રાન્ત થયો છે એવા જીવને ફરી પણ શીખામણ આપવા કહે છે
उवलद्धो जिणधम्मो न य अणुचिन्नो पमायदोसेण । हा जीव ! अप्पवेरिय ! सुबहुं पुरतो विसूरिहिसि ।।४७७।। दुलहो पुणरवि धम्मो तुमं पमायाउरो सुहेसी य । दुसहं च नरयदुक्खं किह होहिसि ? तं न याणामो ।।४७८।। लद्धम्मि वि जिणधम्मे जेहिं पमाओ कओ सुहेसीहिं । पत्तो वि हु पडिपुनो रयणनिही हारिओ तेहिं ।।४७९।। जस्स कुसुमोग्गमो चिय सुरनररिद्धी फलं तु सिद्धिसुहं । तं चिय जिणधम्मतरं सिंचसु सुहभावसलिलेहिं ॥४८०।। जिणधम्मं कुवंतो जं मनसि दुक्करं अणुट्ठाणं । तं ओसहं व परिणामसुंदरं कुगसु सुहहेडं ॥४८॥ इच्छंतो रिद्धीओ धम्मफलाओऽवि कुणसि पावाई। कवलेसि कालकूडं मूढो चिरजीवियत्थी वि ।।४८२।। भवभमणपरिस्संतो जिणधम्ममहातरंमि वीसमिउं । मा जीव ! तंमि वि तुमं पमायवणहुयवहं देसु ।।४८३।। अणवरयभवमहापहपयट्टपहिएहिं धम्मसंबलंय । जेहिं न गहियं ते पाविहिंति दीणत्तणं पुरओ ।।४८४।। जिणधम्मरिद्धिरहिओ रंको छिय नूण चक्कवट्टी वि । तस्स वि जेण न अनो सरणं नरए पडंतस्स ।।४८५।। धम्मफलमणुहवंतोऽवि बुद्धिजसरूवरिद्धिमाईयं । तं पि हु न कुणइ धम्मं अहह कहं सो न मूढप्पा ? ।।४८६।। जेणं चिय धम्मेणं गमिओ रंको वि रजसंपत्तिं ।। तम्मि वि जस्स अवन्ना सो भन्नइ किं कुलीणो त्ति ? ।।४८७।। जिणधम्मसत्थवाहो न सहाओ जाण भवमहारने । किह विसयभोलियाणं निव्वुइपुरसंगमो ताणं ? ।।४८८।।