________________
उत्सङ्गसङ्गिनी तेऽस्तु, जयश्रीः समराङ्गणे ।
सपन्यापि तया बाढं, नाऽहं सेवा॑ त्वयि प्रिय ! ।।२८।। - “હે પ્રિય! સમરાંગણમાં આપના ખોળામાં જયલક્ષ્મી બેસશે. તે મારી શોક્ય હોવા છતાં પણ तनी हुं या नही."
ज्ञातस्त्वं सर्वदा कान्त !, रतेऽपि करुणापरः | तत्त्वया न कृपा कार्या, वीर ! वैरिरणक्षणे ।।२९।। હે નાથ! હું જાણું છું કે આપ સંભોગમાં પણ કરુણાવંત છો, પરંતુ શત્રુઓ સાથેના યુદ્ધમાં એવી કરુણા દાખવશો નહીં.”
मां विहाय यथा यासि, प्रमना स्त्वं रणाङ्गणे ।
न तथा वीरतां हित्याऽत्रागम्यं भवता गृहे ।।३०।। “આપ મને છોડીને પ્રસન્નતાપૂર્વક રણક્ષેત્રમાં જાવ છો તેવી રીતે શુરવીરતાને છોડીને આપ ઘેર પાછા આવશો નહીં.”
कातरत्वं ममाभ्यर्णे२, मुक्त्वा त्वं धाव संयते । प्राहुः पुराविदोप्येवं, स्त्रीत्वं धैर्यविलोपि हि ।।३१।।
હે નાથ! કાયરતાને મારી પાસે મૂકીને આપ રણસંગ્રામમાં પધારી જાવ. પંડિત પુરુષો પણ કહે छ : स्त्रीओमा १५२५j sीय छ, अर्थात् धीरतानो समाप होय छे."
युद्धे शस्त्रप्रहारोऽयं, कोशलाबहलीशयोः ।
इति कीर्तिश्चिरं वीर !, तवाङ्गे स्थास्यति ध्रुवम् ||३२।। “હે દેવ ! “ભરત બાહુબલિના યુદ્ધમાં આવા પ્રકારનો શસ્ત્રપ્રહાર મારા શરીર પર થયો હતો.' એવી આપની કીર્તિ ચિરકાલપયત સ્થાયી રહેશે.”
त्वं तु पाणिग्रहेऽन्यस्या, मद्गुणेषु मनो न्यधाः | .
जयश्रीवरणे वीर !, मानसं मयि मा कृथाः ||३३।। “હે પ્રિય! આપે બીજી સ્ત્રીઓ સાથે લગ્ન કરતી વખતે મારા ગુણોમાં આપનું ચિત્ત કેન્દ્રિત કર્યું હતું, પરંતુ રણસંગ્રામમાં જયશ્રી સાથેના વિવાદ પ્રસંગે મારામાં ચિત્ત રાખશો નહીં.”
स्खलति स्नेहशैलेन्द्रे, तटिनीव रसा मम । प्राणैरपि यशश्चेयं, प्रशस्या हि यशोधनाः ।।३४।।
१. प्रमना:-प्रसन्नता (प्रमना हृष्टमानसा-अभि० ३।९९) २. अभ्यर्णम्-सभी५ (अभि०६८७) ३. संयते-संग्रामाय । ४.इत्यानिमित्तात कर्मयोगे सप्तमी । ५. रसा-94 (अमि० ३।२४९ शेष)
ની ભરતબાહુબલિ મહાકાવ્યમ ૦ ૧૫૪
