________________
૨૧૪ જ્ઞાતપુત્ર શ્રમણ ભગવાન મહાવીર - શ કરાતા મી માસ બાપાત જાણ ન જ્ઞાણું છું
जाति नित्तही महीपति । दानके स्वभाव साचे तपके प्रभाव जाचे राचे नहि भाव
काचै नाचै माचै साधु संगति, धर्मकी अवलंबिनी जो दोषकी विलबिनी नितंबिनी है
ऐसी ताकू क्यूं न पंचमी गति ?" સદગૃહસ્થ ! ઉચ્ચ કેટિના કુલ ધ્યાનરૂપ વેદી ઉપર કામ, ક્રોધ, મદ અને માયા જેવી પાશવ વૃત્તિઓનો હોમ કરી ભાવ-યજ્ઞની પુષ્ટિ કરનારા શ્રી મહાવીરના જીવનપ્રસંગેમાં વિશેષ ઊંડે ઊતરી હું આપના ધેર્યને ડેલાયમાન કરવા ઈચ્છતા નથી. હવે એક વાતને નિર્દેશ કરી હું મારું વક્તવ્ય આપની સહાનુભૂતિથી પૂર્ણ કરીશ.
બંધુઓ! વિશ્વબંધુતાને વિજયવાવટો ફરકાવનારા, કાયિક, વાચિક અને માનસિક બ્રહ્મચર્ય પાળનારા અને તેનું મહત્તવ સ્કુટ કરવાની ખાતર તેને પૃથ; મહાવ્રત તરીકે ઉલલેખ કરનારા, મને અને તમને ઈશ્વર બનવાનો રાજમાર્ગ દર્શાવનારા, સ્યાદ્વાદી, પરમ ત્યાગી, આત્મસંયમી, દીર્ઘતપસ્વી, કેવલજ્ઞાની અને મુક્તિસ્વામી શ્રી મહાવીરની વીરતા, ગુરુતા, પ્રભુતા, અલોકિકતા, અને દિવ્યતા પ્રત્યે ક્યા ચતુરનું ચિત્ત ચુંટે તેમ નથી ? પરંતુ હા હું ભૂલું છું. વસ્તુસ્થિતિ આથી વિપરીત જણાય છે કેમકે આવા ધર્મધુરંધર જગદાનન્દક ત્રિશલાનન્દનનું જીવનચરિત્ર ગુજરાદિ ગિરાઓમાં વિશિષ્ટ દષ્ટિપૂર્વક હજી સુધી રચાયુંપ્રસિદ્ધ થયું નથી તે શું સૂચવે છે?
–મુંબઈ સમાચાર (તા. ૨૦-૪-'૧૮) તથા વીરશાસન (ઉં. ૬, એ. ૧; તા.૨૭–૪-૨૮)
