________________
૧૭
શાહનું ગુણકીર્તન અનુયાયી બન્યું હતું. એથી ગાશાલક એ કુંભાર પાસે આવ્યા ત્યારે એણે એનું સન્માન કર્યું નહિ. આથી પીડ, ફલક, શમ્યા અને સંતારક મેળવવા માટે એ ગોશાલકે મહાવીરસ્વામીનું ગુણત્કીર્તન કરવા માંડ્યું.
મહાબ્રાહ્મણ– એણે એમને “મહામાહણ' (મહા બ્રાહ્મણ) કહ્યા. સદાલપુરે પૂછ્યું કે એ “મહામાહણ' શી રીતે? ગોશાલકે ઉત્તર આપે કે શ્રમણ ભગવાન મહાવીર ઉત્પન્ન થયેલા (ઉત્કૃષ્ટ) જ્ઞાન અને દર્શનના ધારક છે, યાવત્ સત્કારાયેલ અને પૂજાયેલા છે, યાવત તથ્ય કર્મની સંપત્તિથી યુક્ત છે.*
આ પ્રમાણેના વાર્તાલાપને પ્રારંભ ગોશાલકે સદાલપુરને અહીં મહામાહણ આવ્યા હતા” એમ કહેવાથી થાય છે. આ સાંભળી મહામાહણ તે કેણ એમ સાલપુર ગોશાલકને પૂછે છે. એ ઉત્તર આપે છે કે “શ્રમણ ભગવાન મહાવીર”. - મહાગોપ– ઉપર મુજબને વાર્તાલાપ આગળ ચાલતા ગોશાલકે ઉમેર્યું કે એઓ “મહાવ” (મહાપ) છે. સદ્દાલપુસ્ત પૂછયું? શી રીતે ? ગોશાલકે ઉત્તર આપે કે શ્રમણે ભગવાન મહાવીર સંસારરૂપ અટવીમાં નાશ પામતા, વિનાશ પામતા, ભક્ષણ
૧. મૂળમાં “ગુખત્તિળ” છે.
- આના સ્પષ્ટીકરણ માટે જુઓ પૃ. ૧૮૦, ટિ. ૧.
૪. મૂળ પાઠ નીચે મુજબ છે – .. समणे भगवं महावीरे महामाहणे उप्पक्षणाणदसणधरे जाव
महियपूइये जाव तच्चकम्मसम्पया सम्पउत्ते"।
