________________
વાય
તારાગણમાં જેમ ચંદ્ર, સુરવર માંહિ જેમ ઈંદ્ર ૨; સતીઓમાં સીતા નારી, ભાખ્યા
તે અને તેા મકાઈ કીજે, વળી માસખમણુ તપ લીજે ૨; સાળ બત્યની અણિહારો, ભાખ્યાં
નહિ તા ચાથ છઠ્ઠું તેા લહીએ, અઠ્ઠમ કરી દુઃખ સહીએ રે; તે પ્રાણી નુજ અવતારી, ભાખ્યાં
તે દિવસે રાખી સમતા, છેડા માહ માયા ને મમતા રે; સમતા રસ દિલમાં ધારી, ભાખ્યાં
પૂરવ તણે! સાર તાવી, જેણે કલ્પસૂત્ર બનાવી રે; ભદ્રબાહુ વાર અનુઢ્ઢારી, ભાખ્યાં સેાનારૂપાનાં ફુલડાં ભરીએ, એ કપની પૂજા કરોએ રે; એ શાસ્ત્ર અનેાપમ ભારી, ભાખ્યાં ગીત ગાન વાજીત્ર વાવે, પ્રભુજીની આંગી રચાવે રે, કરે ભક્તિ વાર હજારી, ભાખ્યાં
૧૦
સુગુરૂ મુખથી એ સાર, સુણે અખંડ એકવીશ વાર રે; જીવે એહિજ ભવે શિવપ્યારી, ભાખ્યાં એક અનેક ગુણુના ખાણી, તે પ પન્નુમણુ જાણી ૧; સેવા દાન દયા મનેાહારી, ભાખ્યાં પત્ર પૂજીસણ ભારી. ૧૨
૧૧
૩
આવ્યાં રૂડાં પત્તુસણુ ચંગ, ભવીક મનર’ગ પૂજો જિનરાજને એક જિન પૂછ ગુરૂવંદન કરાશ એ, વ્યાખ્યાન સુગ્રા સુવિવેક તે; દુઃખ દોહગ ટળે છે—આવ્યાં રૂડાં ૧
સકળ સૂત્ર શીર મુગટ માંડે, કલ્પસૂત્ર છે સાર તા; સુણી મન ઉશ્વસે એ, વીર પાસ નેમ આંતરે એ, આદિ ચરિત્ર વખાણુ તા, સ્થિરાવી સાંભળેા એ-આભ્યાંરૂડાં૦ ૨
