________________
૮. પાપનું પુણ્યમાં પરિવર્તન
(કર્મનું સંક્રમણ)
ફૂલની વાડીનો માલિક એક માળી હતો. રોજ વહેલી સવારે ગામની બહાર આવેલી પોતાની વાડીએ આવે. વાડીમાં તેણે ભાતભાતનાં સુગંધી-રંગબેરંગી પુષ્પો ઉગાડેલાં. જે લો સવારે ખીલી ઊઠ્યાં હોય તે બધાં તે સાચવીને ચૂંટીને લોથી છાબો ભરીને ઘરે લાવે. પછી ઘરનું દરેક જણ એકેક છાબ લઈને શહેરમાં આવેલાં દેવ-મંદિરોમાં પહોંચી જાય અને પગથિયાં પાસે ઊભા રહીને ફૂલ વેચે. મંદિરમાં દેવ-સેવા માટે આવનાર ભાવિક ભક્તો ભગવાનની પૂજા માટે આ પુષ્પો ખરીદીને અંદર જઈ ભગવાનને ફૂલ ચઢાવે. કેટલાક એ લોથી ભગવાનની સુંદર અંગરચના કરે. ફૂલપૂજાથી શોભતી ભગવાનની મૂર્તિનાં દર્શન કરતાં કેટલાય માણસોના હૈયામાં આનંદની હેલી ઊઠે. આખા શહેરમાં આ માળીની વાડીનાં ફૂલ વખણાય અને શહેરના કેટલાય મંદિરો-દેરીઓ ઇત્યાદિ ધર્મસ્થળોમાં એ ફૂલ વપરાય. પણ આ માળી પોતે એક ફૂલ પણ ભગવાનને ન ચડાવે. પોતે તો ભગવાનની પૂજા માટે એક પણ ફૂલ મફત ન આપે પણ ઘરમાંથી કોઈને એમ ફૂલ આપવા ન દે.
ઉનાળાના દિવસો હતા. તાપ વધારે પડતો હતો. વાડીમાં ફૂલ ઓછાં ઊતરતાં હતાં. એમાં એક દિવસ તેને મોડું થયું. યોગાનુયોગ તે દિવસે મંદિરમાં કોઈએ ફુલપૂજાનો મનોરથ કરેલો અને સમય થઈ ગયો હતો. તેથી તે ઉતાવળે ઉતાવળે ફૂલની છાબ લઈને જતો હતો. ત્યાં અડફટમાં કંઈક આવ્યું. જેથી તેણે સમતુલા ગુમાવી. તેનો પગ સહેજ લથડ્યો અને ફૂલની છાબ વાંકી વળી ગઈ અને કેટલાંક ફૂલો નીચે કાદવમાં પડી ગયા. નીચે પડેલાં પુષ્પો આમેય દેવસેવા માટે લેવાય નહીં અને આ તો વળી કાદવમાં ખરડાયેલાં હતાં. માળીનો
૧૨૪
