Adhyatmamatpariksha Shabdasha Vivechan Part 01

SR No.: 005701
Original Sutra Author: N/A
Author: Pravinchandra K Mota
Publisher: Gitarth Ganga
Publication Year: 2001
Total Pages: 394
Language: Gujarat
Classification: Book_Gujarati
File Size: 9 MB

Page 137

0
0
0
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
૧૦૦.. . અધ્યાત્મમત પરીક્ષા.
ગાથા - ૨૫ અવતરણિકાર્ય - હવે જેટલી આહારવિહારવિષયકયુક્તત્વ સામગ્રી છે, તેટલી જ ધર્મોપકરણમાં પણ અબાધિત છે. એ પ્રમાણે બતાવે છે
ભાવાર્થ-તાત્પર્ય એ છે કે, આહાર-વિહારના વિષયમાં યુક્તત્વ સામગ્રી અનશન સ્વભાવની ભાવના છે. તે જ રીતે ધર્મોપકરણમાં યુક્તત્વની સામગ્રી સકલ કાળ મૂછરહિતપણાથી અંતરંગ અપરિગ્રહ સ્વભાવની ભાવના છે.
ગાથા -
,
अणसणसहावजोगा जह असणं अणसणन्ति जुत्तमिणं । - ગુi ત૬ વસ્થા સાવઝોડા Mરિપાસ રહી. (अनशनस्वभावयोगात् यथाऽसनमनशनमिति युक्तमिदम् । युक्तं तथा वस्त्रादि, स्वभावतोऽतत्परिणतस्य ।।२५।।)
ગાથાર્થ અનશનસ્વભાવના યોગથી જે પ્રમાણે અશન(તે) અનશન છે, જેથી કરીને આ=આહાર, યુક્ત છે, તે પ્રમાણે સ્વભાવથી અતત્પરિણતને=અપરિગ્રહપરિણત સાધુને, વસ્ત્રાદિ યુક્ત છે.
East:- यथा हिसंयतस्य सकलकालमेव सकलपुद्गलाहरणशून्यमात्मानमवबुध्यमानस्य सकलाशनतृष्णाशून्यतयान्तरङ्गतपःस्वरूपानशनस्वभावभावनासिद्धये एषणादोषशून्यान्यद्भक्ष्याचरणेऽपि साक्षादનાહીરતા, ત૭-(પ્રવ:સાર રૂ-ર૭).
१ जस्स अणेसणमप्पा तंपि तओ तप्पडिच्छगा समणा।
अण्णं भिक्खमणेसणमध ते समणा अणाहारा ।। . तथैवास्य सर्वकालमेव सकलपरद्रव्यपरिग्रहशून्यमात्मानमवबुद्ध्यमानस्य सकलमूर्छारहिततयान्तरङ्गाऽपरिग्रहस्वभावभावनाप्रसिद्धये दोषशून्यमुपकरणं प्रतिगृह्णतोऽपि कुतो न. साक्षादपरिग्रहता? इति क एष पक्षपातः? फलेच्छामात्रेणानिष्टनिरुरुत्सामात्रेण वा प्रवृत्तावप्यतृष्णापरिणामेन तृष्णातिरोधानादहंकारममकाराभावस्योभयत्र तुल्यत्वात्॥२५॥
ટીકાર્ય - યથા' - સકલકાલ જ સકલપુદ્ગલઆહરણશૂન્ય આત્માને જાણતા એવા સંયતને, સકલ અશનની તૃષ્ણાથી શૂન્યપણું હોવાને કારણે, અંતરંગ તપસ્વરૂપ અનશનસ્વભાવની ભાવનાની સિદ્ધિ માટે, એષણાદોષથી શૂન્ય એવું આત્માથી ભિન્ન એવા શૈક્ષ્યનું આચરણ કરાયે છતે પણ=પ્રહણ કરાય છતે પણ, જે પ્રમાણે સાક્ષાત્ અનાહારતા છે; તે જ પ્રમાણે સર્વકાલ જ સકલ પરદ્રવ્યપરિગ્રહથી શૂન્ય એવા આત્માને જાણનાર એવા આને =સંયતને, સકલમૂરહિતપણું હોવાના કારણે, અંતરંગ અપરિગ્રહસ્વભાવની ભાવનાની સિદ્ધિ માટે, દોષથી શૂન્ય એવા ઉપકરણને ગ્રહણ કરતાં પણ, સાક્ષાતુ અપરિગ્રહતા કેમ નથી? અર્થાતુ છે. એથી કરીને આ કયો પક્ષપાત છે? અર્થાતુ આ પક્ષપાત સમ્યગુ નથી; કેમ કે ફલેચ્છામાત્રથી અથવા અનિષ્ટના નિરોધની ઇચ્છામાત્રથી, १. यस्यानेषणं आत्मा तदपि तपः तत्प्रत्येषकाः श्रमणाः । अन्यद् भै क्षमनेषणमहो ! ते श्रमणा अनाहाराः ।।