________________
3-2
૧૧. આય ! આ સંસારમાં જન્મમરણ અને વૃદ્ધાવસ્થાના દુઃખાને તું જો. “સ'સારના બધા ય જીવાને પોતાની સમાન માન કેમકે–તને જેટલું સુખ પ્રિય છે અને દુ:ખ અપ્રિય છે.
તેટલુ જ બધાય જીવોને સુખ પ્રિય છે અને દુઃખ અપ્રિય છે. ક ખ ધનથી મુક્ત થવાના આ જ ઉત્તમ અને સરલ માર્ગ છે -એવુ' સમજીને સમ્યગ્દષ્ટિ સાધક હિંસાદ્વિપાપકાર્યો કરતા નથી,
૧૧૩. આ સંસારમાં અસયમી ગૃહસ્થા સાથે સ્નેહસંબંધ બાંધવા નહી', અથવા, સ્નેહસંબંધ બધાયેા હોય તેા તાડી નાખ. કેમકે– અસંયમીગૃહસ્થ હિંસાદ્વિપાપકાર્યથી આજીવિકા ચલાવે છે. આલાક-પરલેાક સ’બધી વિષયસુખાની સ્પૃહા કરે છે, તથા વિષયામાં આસક્ત થઇને કમ બધ કરે છે. આ રીતે કર્મોથી બંધાયેલા તેઓ વારવાર જન્મ-મરણ કરે છે. ૧૧૪. અજ્ઞાની માણસ હાસ્યવિનાદને કારણે હિંસા કરીને આનંદ માને છે. –આવા અજ્ઞાનીઓની સેાખત છેડી દેવી
કારણકે—આવા હાસ્યવિનાદને કારણે દુ:ખી થયેલા કે ઘાયલ થયેલા અનેક જીવા સાથે આત્માને વેરભાવ બંધાય છે.
૧૧૫. ‘ક બંધનથી મુક્ત થવાના આ જ ઉત્તમ અને સરલ માગ છે, –એવું સમજીને તથા નરકાદિ દુઃખાનુ મૂલ કારણ ‘હાંસી’પણ છે, તથા વ્યવહારમાં પણ તેનું દુષ્પરિણામ પ્રત્યક્ષ જોઈને-જાણીને મુમુક્ષુ આવા પાપકાર્ચો કરે નહી..
હે ધીરપુરૂષ ! તું ધાતી અને અઘાતી કર્મોના ભેદને જાણીને, તેના મૂલ કારણરૂપ માહિદ દોષો દૂર કરવા તરફ લક્ષ આપ.
એ રીતે કર્મીનુ` બંધન તૂટી જવાથી તુ નિષ્કર્મી બની જઇશ.
