________________
૨-૩
૭૫. જંબુ! આ જીવ ઘણીવાર ઉચ્ચગેાત્રમાં તથા ઘણીવાર નીચગેાત્રમાં પણ ઉત્પન્ન થઈ ચૂકયા છે. તેમાં કશી મહત્તા કે ન્યૂનતા નથી. –એવુ' જાણીને જરાયે અહંકાર કે દીનતા પણ ન કરવી,
કે કાઈ પણ મદસ્થાનની સ્પૃહા પણ ન કરવી. કેમકેવ્યક્તિ જેના મન્ન કરે છે, તે વ્યક્તિ પરભવે તેની હીનતા પામે છે.’ –એવું સમજીને કાણુ પાતાના ગાત્ર વિષે ગ કરે? અથવા શેમાં આસક્તિ કરે? માટે, સુજ્ઞપુરુષે હ
શેક ન કરતાં સમભાવે રહેવુ
૭૬. હે મુમુક્ષુ! ‘બધા જીવાને સુખ પ્રિય છે’
–એવું સમજીને સ પ્રકારની જીવહિંસાથી તું અટક, વળી, તું એવા તત્ત્વદશી થા કે—
સંસારમાં જીવા મેાહ અને અજ્ઞાનને કારણે પાતપેાતાના કમવશઃ આંધળા-બહેરા-ખાબડા-ગૂ ગામ ગા-કાણા-કુમડા ને કુરૂપ થાય છે. અનેક પ્રકારની ચેાનિએમાં ઉત્પન્ન થાય છે.
અને ત્યાં અનેક પ્રકારનાં ભય’કર દુઃખા ભાગવે છે.
૭૭. -આ કર્મીસ્વરૂપને નહીં જાણનાર અજ્ઞાની જીવ આધિ-યાધિ અને ઉપાધિથી પીડિત થઇને તથા પરાભવ પામીને જન્મમરણનાં દુઃખા ભાગવતા સ’સારમાં પરિભ્રમણ કરે છે.
છતાં, આ સસારમાં કેટલાએક જીવાને ખેતર, મકાન તથા પૌદ્ગલિક ચીજો પર આસક્તિપૂર્વકનુ અસ ́યમી જીવનજ પ્રિય લાગે છે, ૨ગબેરગી કપડાં, મણિ-મેાતી તથા સેાનાના આભૂષણા અને કામિનીને મેળવી, તેમાં જ આસક્ત થયેલા જીવા એવુ' ખેલે છે કે
‘આ સ‘સારમાં તપન્યમ-નિયમાદિત્તુ કાંઇપણ ફળ દેખાતું નથી.’ આ રીતે ફક્ત અસયમી જીવનની જ કામનાવાળા અત્યંત અજ્ઞાની જીવા વિષયભાગાદિની પ્રાપ્તિ માટે મિથ્યા પ્રલાપ કરવાપૂર્વક મૂઢ અનીને વિપરીત આચરણ કરે છે.
