________________
આચારાંગસૂત્ર ૨૭૧. ભગવાન તેમને માટે બનાવેલા ભેજનાદિ લેતા નહોતા, કેમકે
તેને અનેક રીતે કર્મબંધનના કારણરૂપ જાણતા હતા વળી બીજુ જે કાંઈ પણ હિંસા તથા પાપના કારણરૂપ હોય તેને ત્યાગ
કરવા પૂર્વક ભગવાન નિર્દોષ આહાર-પાણી વાપરતા હતા. ર૭૨. ભગવાન અચેલક તથા કરપાત્રી હતા, અને તેથી તેઓ બીજા કોઈનું
વસ્ત્ર કે પાત્ર પણ વાપરતા નહોતા.
માન-અપમાનનો વિચાર નહિ કરતાં ભગવાન અદીન થઈને
દાનશાળામાં પણ ગોચરી લેવા જતા હતા ર૭૩. આહાર-પાણી કયાંથી કેટલા લેવા ? તેને ભગવાન જ્ઞાતા હતા.
તેઓ રસવંતા પદાર્થોમાં અનાસક્ત હતા. છતાં તે પદાર્થો લેવાના ત્યાગી પણ નહતા. આંખમાં પણ ધૂળ કે કચરે પડવા છતાં
ભગવાન તે કાઢતા નહોતા તથા શરીરને ખંજવાળતા પણ નહતા. ર૭૪. ભગવાન ધુંસરી પ્રમાણ માર્ગનું અવલોકન કરતાં કરતાં સામે
નજર રાખી, જયણાપૂર્વક ચાલતા હતા અર્થાત્ ઊંચે-નીચે કે પાછળ પણ પ્રાય: જેતા નહિ.
ભગવાન સ્વયં બેલતા પણ નહિ અને પૂછવા છતાં જવાબ પણ પ્રાયઃ આપતા નહોતા. ૨૫. તે દેવદુષ્યનો ત્યાગ કર્યા પછી શિશિરઋતુમાં માર્ગમાં ચાલતી વખતે
ભગવાન હાથ લાંબા રાખીને ચાલતા હતા અર્થાત ઠંડીને લીધે
હાથ સંકેડતા નહોતા કે ખભા ઉપર પણ હાથ રાખતા નહતા. ૨૭૬. સર્વજ્ઞ ભગવાન શ્રી મહાવીર સ્વામીએ કઈ પણ જાતના બદલાની
આશા રાખ્યા સિવાય ફક્ત કર્મક્ષયનિમિત્તે આ આચારાનું પાલન કર્યું હતું.
અન્ય મુમુક્ષુઓ પણ આવું જ આચરણ કરે છે. હે જંબુ! એ પ્રમાણે સર્વજ્ઞ ભગવાન શ્રી મહાવીર સ્વામી પાસેથી સાંભળેલું આ હું તને કહું છું.
