________________
૧૦૬
આચારાંગસૂત્ર રરર. જે મુનિને એ વિચાર આવે કે
“હું એકલું છું, મારુ કેઈ નથી તથા હું પણ કોઈનાય નથી” એ પ્રમાણે આત્માના એકત્વ ભાવને જ જે વિચાર કરે છે, પૌગલિક સંયોગો અને સંબંધે દુઃખ પરંપરા વર્ધક છે * માટે, તેથી દૂર રહેવાથી કર્મભારથી હળવા થવાય છે.
-એવું પણ સમજે છે. આવા મુનિને લાઘવગુણ નિર્મમત્વ અને સમભાવ પ્રગટ થાય છે..
આ રીતે જ્ઞાનપૂર્વકના તપનું વિશિષ્ટ ફળ મળે છે. સર્વજ્ઞ ભગવાને જે આ કહ્યું છે કેનિમમત્વ અને સમભાવ લાવવાના આશયને જ સમજીને
સાધકે સર્વથા પૂર્ણરૂપે સમભાવનું જ પાલન કરવું જોઈએ. ૨૩. સાધુ કે સાધ્વી આહારાદિને ખાતા-પીતાં સ્વાદને નિમિત્તે,
ડાબા જડબા તરફથી જમણું જડબા તરફ, અને જમણા જડબા તરફથી ડાબી તરફ ન લઈ જાય, અર્થાત્ સાધક સ્વાદ પ્રિય ન બને. ' આ પ્રમાણે સ્વાદ નહિ કરવાથી લાઘવગુણ, નિર્મમત્વ અને સમભાવ પ્રગટ થાય છે.
જ્ઞાનપૂર્વકના આ તપનું વિશિષ્ટ ફળ મળે છે. સર્વજ્ઞ ભગવાને જે આ કહ્યું છે કેનિર્મમત્વ અને સમભાવ લાવવાના આશયને જ દષ્ટિ સન્મુખ રાખીને
સાધકે સર્વથા પૂર્ણરૂપે સમભાવનું જ પાલન કરવું જોઈએ. ૨૨૪. જે મુનિને એવું સમજાય કે
હવે હું ખરેખર! આ શરીરને ધારણ કરી શકવા સમર્થ નથી” ત્યારે તે મુનિ ક્રમશ: આહારનો સંક્ષેપ કરે. તેમ કરવાથી કષા પાતળા થાય. ત્યાર બાદ કાયવ્યાપારને નિયમિત કરીને, લાકડાના પાટીયાની જેમ સહનશીલ થઈને સમાધિમરણ માટે તૈયાર થઈને,
શરીર સંબંધી વ્યાપારથી રહિત થાય. * संजोगमूला जीवेण पत्ता दुक्खपरंपरा । तम्हा संजोगसंबंध सव्वं त्तिविहेण वोसिरियं ॥
