________________
૨૦૯. જંબુકેટલાએક સાધકે એ યુવાવસ્થામાં પણ જાગ્રત થઈને
ત્યાગમાગ સ્વીકારી, તેને સફલ કરવાને પુરૂષાર્થ કર્યો છે. માટે, બુદ્ધિમાન પુરુષ જ્ઞાનીઓને ઉપદેશ સાંભળીને,
હૃદયમાં ઉતારીને સમભાવ ધારણ કરે. કારણ કેજ્ઞાનીઓએ સમભાવ ધારણ કરવામાં જ ધર્મ અનુભવ્યો છે–કહ્યો છે, કામ ભેગેની ઈશ નહિ કરનાર, કોઈ ની હિંસા નહિ કરનાર તથા પૌગલિક ચીજોને સંગ્રહ નહિ કરનાર, કે તેની ઉપર મમતા નહિ રાખનાર,
સાધક જગતમાં નિષ્પરિગ્રહી કહેવાય છે. કારણકે–પ્રાણ સમૂહ સાથે વ્યવહાર રાખવા છતાં, તે સાધક પાપ કાર્યો કરતો નથી. અર્થાત્ – બીજાને દંડવાની વૃત્તિનો ત્યાગ કરવાથી, તે દ્વારા કોઈ પાપકાર્ય થતું નથી.
આવા સાધકને મહાન નિગ્રંથ કહેલ છે. કારણકે-તે, જન્મ અને મૃત્યુનું રહસ્ય જાણતા હોવાથી
રાગદ્વેષરહિત આ સાધક મેક્ષમાગને જ્ઞાતા ગણાય છે. ૨૧૦. જંબુ! જે,
શરીર આહારદ્રારા ટકવાના, વધવાના કે પુષ્ટ થવાના સ્વભાવવાળું છે અને સંકટ કે શ્રમથી ક્ષીણ થવાના સ્વભાવવાળું છે.” -એ હકીકત સમજી સાધક તેને તે રીતે સદુપયોગ કરતો રહે છે,
પરંતુ તેમાં મુંઝાઈ તે નથી. આ જગતમાં કેટલાક માણસે બધી ઇકિશોથી શરીર ક્ષીણ થતાં ગ્લાનિ અનુભવે છે, પરંતુ જ્ઞાની સાધક પરીષહોને પ્રસંગે પણ દયા ધર્મનું રક્ષણ કરે છે.
