________________
વિમેાક્ષ ૮–૨
૨૦૪. જખુ ! સાધક મુનિ સ્મશાનમાં, શૂન્ય ઘરમાં, પર્વતની ગુફામાં, ઝાડ નીચે, કુંભારાદિના ખાલી ઘરમાં કે ખીજા તેવા એકાંત સ્થળે ફ્રે, ઊભા રહે, એસે અથવા સુએ.
૨૦૧.
આવા સ્થાનોમાં વિચરતા તે મુનિની પાસે આવીને કાઇક ગૃહસ્થી કહે કેહે મુનિ ! હું ખરેખર ! તમારા માટે આહારાદિ તથા વસ્ત્રાદિ ચીજો નાના મોટા જીવોના આરભ-સમારભ કરીને, અથવા તે ચીજો ખરીદીને કે ખીજેથી ઉધાર માગીને, કાઈનું છીનવીને કે ખીજાનું વિના પૂછયે લાવીને, અથવા મારા ઘેરથી લાવીને આપું છું. તે ખાઓ-પીઓ, તથા તમારે રહેવા માટે મકાન બનાવી આપું છુ, હે આયુષ્માન્ મુનિ ! તેમાં સુખેથી રહે.
ઉપરોક્ત વિનંતિ સાંભળીને મુનિ
તે પૂર્વ પરિચિત મિત્ર અથવા લાગણીપ્રધાન ગૃહસ્થને કહે કે
"
હે આયુષ્માન્ ! તમે મારા માટે જે આહારાદિ તથા વસ્ત્રાદિ ચીજો નાના-મોટા જવાના આર’ભ–સમાર’ભ કરીને,
અથવા તે ચીજો ખરીદીને કે ખીજેથી ઉધાર માગીને કાંઈનુ છીનવીને કે ખીજાનુ' વિનાપૂછયે લાવીને, અથવા તમારા ઘેરથી લાવીને આપવાનુ,
તથા મકાન બનાવી આપવાનું કહો છે. ' તે તમારુ વચન ખરેખર ! હું સ્વીકારી કે પાળી શકું તેમ નથી, કારણકે–તેવા દેષોથી નિવૃત્ત થવા માટે તે હું ત્યાગી બન્યા છું,
સાધક મુનિ સ્મશાનાદિમાં અથવા ઉપરોક્ત સ્થાનોમાં કયાંય હરતા-ફરતા હોય, ઊભા હોય, બેઠાં હોય કે સૂતા હોય, આવાં સ્થાનોમાં વિચરતા તે મુનિની પાસે આવીને કાઇક ગૃહસ્થ ં તે મુનિને જમાડવાનો મનમાં રા'કલ્પ કરીને આહારાદિ કે વસ્ત્રાદિ
૭
