________________
૫-૬
૧૭૨. જંબુ ! આ જગતમાં કેટલાક સાધકા પુરુષાથી હાય છે પરંતુ, સજ્ઞ ભગવાનની આજ્ઞામાં શ્રદ્ધાળુ હાતા નથી વળી, કેટલાક સાધકો શ્રદ્ધાળુ હોવા છતાં પુરુષાથી હોતા નથશે. સાધકને માટે આ બન્નેય સ્થિતિ વય હોવાથી, હું સાધક ! તને આવી ચર્ચા ન હેા ! –એવા ભગવાનના અભિપ્રાય છે. સાધક હંમેશાં ગુરુની આજ્ઞા મુજખ વર્તે, ગુરુએ બતાવેલ મુક્તિમાગ ને સ્વીકારે,
ગુરુનુ` શ્રદ્ધાપૂર્વક બહુમાન કરે, તથા ગુરુકુલની મર્યાદામાં જે રહે.
તે સાધક પરીષહ-ઉપસર્ગાને સહન કરીને-તત્ત્વદશી અને છે.
આવા તત્ત્વદશી સાધકે પોતાના મન પર વિજય મેળવ્યેા હોવાથી, સારા કે નરસા : કાઈપણ નિમિત્તોથી તે પરાભવ પામતા નથી. મહાપુરુષ સર્વ જ્ઞાપદેશથી જરા પણ વિરુદ્ધવન કરતા નથી, તેઓ કાઈપણથી પરાભવ પામતા નથી, તથા
જે
કોઈપણના આલખન વિના સમભાવે જીવન જીવવા સમર્થ છે. આવુ... આત્મતત્ત્વદર્શન જાતિસ્મરણજ્ઞાન, તીર્થંકરાની દેશના કે જ્ઞાનીના ઉપદેશ દ્વારા થઇ શકે.
માટે, જ્ઞાનીઓ પાસેથી અનુભવ મેળવવા ન્દ્રેઇએ.
૧૭૩. બુદ્ધિમાન સાધક—
આ સવ રહસ્યાને સારી રીતે વિચાર કરીને, તથા તેમાંથી સત્યને સ્વીકાર કરીને, સજ્ઞની આ જ્ઞાનું ઉલ્લ્લઘન કરે નહી..
