________________
313
આગળ વધવું; વૃદ્ધિ કરવી—વિકાસ સાધવા અર્થાત્ વીય ફેરવવું તે વીર્ચાચાર પાલના છે. જ્ઞાનાચાર, દશ નાચાર, ચારિત્રાચાર ને તપાચારમાં જે ભિન્ન ભિન્ન શકિતની તરતમતા છે તે જ વીચાર છે. સાધકાવસ્થામાં વીયશકિતની તરતમતા–ભેદ હાય છે. પરંતુ સિદ્ધાવસ્થામાં જે અનંત શકિત છે તે અનંતવીય છે જે સવ સિદ્ધભગવ'તાને સ કાળમાં આદિ અનંતુ એક સરખું ભેદે છે.
વીર્યા તરાયકમ ના ક્ષયાપશમ એ જીવના વિકાસ છે. વીર્યાં તકમ ના ક્ષયથી અનંતવીય પ્રગટે છે. વીય ફારવવાનુ છે અને વીય ની તાકાતથી મેહનીયકમના ક્ષય કરવાના છે. જિજ્ઞાસા–પિપાસા એ જ્ઞાનતત્ત્વ છે. એ ગ્રાહકતા છે જ્યારે તીવ્રતા એકાગ્રતા દ્દઢતા-તરવરાટ-થનગનાટ તમન્ના-કરેગે યા મરેંગે'ની દૃઢ ભાવના (Burning Desire) મરી ફીટવાનો ભાવના એ વીર્યાં તરાયના ક્ષયાપશમનાં લક્ષણા છે.
આ વીર્યંચારની શરૂઆત જ્ઞાનાચાર-દશ નાચાર– ચારિત્રાચાર ને તપા/રમાં જોડવાથી છે. અને તેની પૂર્ણાં હુતિ શ્રુતકેવલિપણાની પ્રાપ્તિથી અભેદ્યદ્રષ્ટિ-સમદ્રષ્ટિ, જિનકલ્પાવસ્થા અને અનશન તપથી છે. ફળરવરૂપ પરાકાષ્ઠામાં અનંતજ્ઞાન, મન તદ્દેશ'ન, અનંત ચારિત્ર—અનંત સુખ અને અનંતવીયની પ્રાપ્તિ થવી તે શીખર છે.
વીર્યંતરાયના ક્ષયે પશમ કયાં ફેરવવાના છે ? એક તા પરિષહ-ઉપસર્ગ સમયે અશાતા વેદનીયની અસર સમભાવપૂર્વક સહન કરવામાં વીર્યા તરાયક્રમના ક્ષયેાપથમ કર. વાના છે. તે જ પ્રમાણે સ્વયંના અજ્ઞાન અને મેાહદશાને પણ
૨૩
