________________
૧૪૨ (ક) ઉપરોક્ત બે ગુણ કેળવવાની સાથે સ્વયં કદી હું - સુખની લાલસા રાખું નહિં આને પ્રતિકુળતામાં કદી દુઃખી થાઉં નહિં. આનાથી માર્ગમાં ટકી રહેવાશે અને સિદ્ધિ તરફ આગળ વધશે. પરિણામે આત્મસુખ અને સિદ્ધ સ્વરૂપ - સાંપડશે.
(ડ) સુખ વેદવું તે આત્માનું જ સુખ વેદવું. અને નિત્ય સત્ય એવા આત્મસુખમાં સ્વરૂપમાં નિજાનંદમાં મહાન રહેવું અર્થાત્ સ્વભાવ દશામાં રહેવું.
માનવમાં પહેલું માનવતાનું, બીજું સજજનતાનું, ત્રીજું સાધુ-સંત અંતરાત્માનું અને ચોથું સિદ્ધ સ્વરૂપ–પરમ ત્માસ્વરૂપનું રક્ષણ અને સ્વભાવ છે.
માનવ દુઃખી હોઈ શકે, સજજન પણ દુઃખી હોઈ શકે, જ્યારે સાધુ-સંતને દુખ હોય પણ તે દુઃખ તેમને દુઃખી રહી શકે.
જ્યારે અરિહન્ત પરમાત્મા સિદ્ધ પરમાત્મા તો ન સુખી હોય કે ન દુઃખી હોય. તેઓ તે સદા સર્વદા સ્વભાવદશામાં સચ્ચિદાનંદ સ્વરૂપમાં નિમગ્ન હોય.
સંકલન : સૂર્યવંદન ઠાકોરદાસ ઝવેરી
