________________
૩૦ :
: શ્રી ધના શાલિભદ્રને રાસ
તે સવિ વિસરાલ. લા. ૧૩ ઈમ કહી તે મુનિ સંચર્યો, મ૦ નગરીમેં તિલાલ લા વચન સુણી તે શ્રાવિકા, મ૦ પામી દુઃખ અસરાલ, લાટ ૧૪ ચિંતે એહ છે નિર્ગુણ, મ૦ પાચ્છાદિક દુષ્ટ લાટ જે શુધ સાધુ નિંદા કરે, મ તે કહીએ નિવૃષ્ટ. લા૧૫ પ્રથમ સાધુ અતિ હી ભલે, મ૦ સુવિહિતમાં શિરદાર, લા. બીજે પણ ગુણ રાગી, મ૦ જગ જન તારણ હાર. લા. ૧૬ ત્રીજે એ મછરી, મ, પાપી માંહી પ્રધાન, લા. એહનો સુખ અવલોકતે, મ૦ દુષ્કૃત હવે નિદાન. લા. ૧૭ એ દષ્ટાંતે સુણી તમે, મ૦ મરછર છેડો પુત્ર; લા મરછર મુકયાથી સદા, મ૦ લહેશે યશ સર્વત્ર લા. ૧૮ ઈમ ધનસાર અંગજ પ્રતે, મ૦ સમજાવે અહનીશ; લાઇ નવમી ઢાલે જિન કહે, મ૦ વિનય વહે સુજગીશ લા. ૧૯
| | દોહા છે અથ ઘનસાર તણું તનુજ, ત્રિણ મુઢ મહંત ! પિતૃદત્ત શિક્ષા સુણી, મનમેં દ્વેષ ઘરત ૧ અવસર પામી એકદા, કહે તાતને જાત ! મયા કરી મુજ ઊપરે, સુણે તાતજી વાત પારા ધને જે કારજ કિયે, તેહ ન કરે કેય ! ઈણ વિધિ છલ કરતે થકે, જગમેં હાંસે હોય પરા કાગલ વાંચી કપટથી, સાર્થપને સમજાય ગજા વિના ગૌરવ ઘ, કર્યો સકલ વ્યવસાય જા
