________________
૨૨૦ :
* શ્રી ધન્ના શાલિભદ્રને રાસ
સંસાર રે. ક૭ સુત્ર ૯ ત્રસ થાવર સવિ જીવની, રક્ષા કરવી તે નિત્ય રે, મન વશ કાયાથી કરી, કયા વીશ વિવાથી પવિત્ર રે. ૪૦ સુ. ૧૦ હિંસા કરે તે દુઃખ લહે, ન લહે સુખ કદિય લિગાર રે; સુભમ બ્રહ્મદત્ત સારિખા, હિંસાથી નરક મઝાર રે. હિ૦ સુ૧૧ એ પહિલે ત્રત સાધુને, બીજે મૃષાવાદને ત્યાગ રે, ક્રોધ લભ ભય હાસ્યથી, જુઠે ન કહે મહાભાગ . જુ સુ ૧૨ જુઠે વસુરાજ જુએ, નરકે ગયે દેવ પ્રકેપ રે; તે ભણું સત્ય જ બેલ, જિણ થાએ દુરિતને લોપ રે. જિ. સુ. ૧૩ અણદીધા લેવો નહી, તૃણમાત્ર તે સાધુને કેય રે. ચેરીથી દુખ નીપજે, હુંડક પરે શાસ્ત્રમ્ જેય રે હું સુત્ર ૧૪ ચોથું વ્રત ચેખે ચિતે, પાલવું મનની શુદ્ધિ રે; નારી રૂ૫ ન દેખવુ'. લે ખવવું ઉપલની બુદ્ધિ રે. લેસુ. ૧૫ કુંડરિક નંદિષેણ જે, અહંક આદ્રકુમાર રે; વિજય મુનીવર તિમ વલી, રહનેમિ પ્રમુખ અણગાર રે. ૨૦ સુ. ૧૬ નારી દેખીને ચલ્યા, પાછા વળ્યા પુણ્ય પ્રયોગ રે; તે ભણી નવવાડે કરી, વત પાલવે ફરી ઉપયોગ રે. વ્ર, સુત્ર ૧૭ તૃણ તુસમાત્ર ન રાખવે, પરિગ્રહ મમતાથી ધીરે પરિગ્રહથી નરકે ગયા, રે. નવનદન સાગર શેઠ રે. ન. સુ. ૧૮ રાત્રિ ભેજન છાંડ, ત્રિવિધે ત્રિવિધે થઈ ધિર રે, એ મુનિ વત વિવરી કહ્યાં, આદરે ભાવે થઈ વીર રે. આ૦ સુ૦ ૧૯ સાધુતણું સુણ દેશના, સમયે ચિત્ત શાલિ મહંત રે આલિક પદાર્થ એ સહુ, કહે સાધુ તે
