________________
ચેાથે ઉલ્લાસ :
૪ ૨૦૧
રે; કાષ્ટ રહી સંધ્યા સમે, આવ્યા અસન ન લાધે રે; મુ૬ એટલે રેષે ઈમ કહે, દાનતનું ફલ દીઠાં રે; ભુખ દુ ખ પામ્યા ઈહાં, આગળ શાં હુશે મીઠાં રે; મુ ૭ એમ નિંદા તે દાનની, ચાર વેલા તિણે કીધી રે; પશ્ચાતાપ સંગથી, સ્વ૯૫૫ણે થઈ સીધી રે, મુ. ૮ તે ચવી અનુક્રમે તાહરા, પુત્ર થયા ત્રિશ્ય એ રે; ચાર વેલા દુઃખ અનુભવ્ય, પુરવ કુત ગુણ તેણે રે; મુ. ૯ સાંભળી ધનદત્ત પ્રમુખના, પુરવ ભવ અધિકાર રે, વૈરાગે મન વધિ, બુયે તવ ઘનસાર રે; મુ. ૧૦ ચિંતે એહ સંસારમાં, ધરમને કેય ન તોલે રે; સંસારીક સુખ કારમાં, વિષ સમ કેવલી બેલે રે, મુ ૧૧ સંયમ લેવો માહરે, અમ મનમાં આલેચે રે; આયુ અથિર એ આપણે, જાણ પડે કણ ખોચે રે; મુ૦ ૧૨ મુનિ વાંદી મંદિર ગયે, પરિકર યુત ધનસાર રે; દીક્ષા લેવાને તદા, પુછયે સવિ પરીવાર રે; મુળ ૧૩ શીલવતી પણ સજજ થઈ, ધનદત્તાદિક તેમ રે ત્રિયે પુત્ર સંયમ ભણી, ધરતા ધર્મનું પ્રેમ રે; મુ૦ ૧૪ ઓચ્છવ કરી ધને તદ, સંયમ સુપરે દેવાડા રે, સહ કહે ધન્ય ધનસારને, સુપેરે આતમ તાર્યો રે, મુ૧૫ ને શ્રાવક વ્રત ધર્યા, આઠ પ્રિયા યુત પ્રીતે રેવિર વિષય વિશેષથી, રૂડી આતમ રીતે રે, મુત્ર ૧૬ ધનેશાહ ઘેર આવીયા, પરિવૃત્ત સવિ પરિવારો રે, સુખ વિલસે સંસારનાં અભિનય સુર અવતાર રે, મુત્ર ૧૭ દીક્ષા દઈ
