________________
૨૦૦ ?
: શ્રી ધન્ના શાલિભદ્રને શસ એ સંસારમેં જીવ મિથ્યાવ ગુણે કરીને, મિત્ર જન્મ જરાને મૃત્યુને લહે તે ફિરી ફિરી રે; ૧૦ પામી સદગુરુ યેગ દાનાદિક આચરે રે, દા૦ ધનાની પરે તેહ વંછિત લીલા રે. વ. ૧૪ પરસંશા પણ પુણ્ય પદારથ કહી ખરી રે, ૫૦ દેખે તે પરતક્ષ આઠે એહ સુંદરી રે; આ ચેાથે ઉલ્લાસે ઢાલ કહીએ સાતમી રે, કો જિનવિજયે મન રંગ શ્રોતા મનમે ગમી રે. શ્રો- ૧૫
હવે ધનદત્તાદિક તણે, પુરવ ભવ અધિકાર છે સદગુરૂ કહે શુભ ચિત્તથી, સાંભલ રે ધનસાર છે
ઢાલ ૮ મી, (નમ નમે મનક મહામુનિએ દેશી.) મુનિ પતિ કહે તમે સાંભ, પુરવ ભવ વિરતંતે રે; શ્રમ સુગ્રામ નામે ભલે, રૂધિ સમૃદ્ધિથી કંતે રે; મુનિપતિ. ૧ એ આંકણી. તિહાં કઠિયારા ત્રિશ્ય રહે, ધન હીણા અતિ ધીઠા રે, સદને આસન છે તેહનાં, મિત્રાઈ ગુણે તે મીઠા રે; મુ. ૨ એક દિન કાષ્ટ લેવા પ્રતે, ગ્રહીને સંબલ સાથે રે; રેહત્યા વનમેં પરવડા, ૯ઈ કુઠાર તે હાથે રે, મુ. ૩ મધ્યાને ભેજન સમે, બેઠા ભેજન કામે રે; માસ-ખમણ પારણુ યતિ, ક્ષમાસાગર ઈશે નામે રે; મુ. ૪ દીઠા દુરથી આવતા, સમ્મુખ જઈને વંદે રે, સંબલ સઘલે શુભ મને, આપે મન આણંદે રે; મુ૦ ૫ સુલભધિ શ્રાવક કુલે, ઉપજ તિહાં બાંધે
