________________
૧૮૬ :
: શ્રી ધના શાલિભદ્રને રાસ
કીધી તદા મા ઓલાણી તે આગ લાગી નહી તેથી માળ, બુદ્ધિ વખાણું રાય દિયે વર નેહથી માત્ર ૧૩ મુકયા વિણ તે જાણી ભંડાર તે તવ ધર્યો મા, ત્રીજો વર તિણે ઠાય અભયકુમારે વર્યો માર; દેવપ્રકેપે રોગ અવંતીમે થયે માત્ર પુછ અભયકુમાર તિવારે ઉત્તર લહ્યો મા૧૪ જે સ્ત્રીથી તુમ નેત્ર ગલે અવલેકતાં મા, તેહને હાથે પિંડ દેવારો બલિ છતાં મા; રાજાયે સ્ત્રી સાતસે સવિ ભેલી કરી મા, માંડી જેવે દષ્ટિ સહુથી ફિરી ફિરી માત્ર ૧૫ અનિમિષ નયન વિકાર રહ્યો નહી કેહને મા, ચેડા પુત્રી તામ શિવા નામ જેહનો મા; સતીમે શિર દાર વીરે જે મુખે કહી મા, અનમિષ નયનથી તેહ આગલ ઊભી રહી માત્ર ૧૬ રાજાની ગલી દ્રષ્ટિ તે રામા આગલે મા, તવ કહે એ બલિપિંડ દિયે જઈ ભાગલે મા; દીધો બલિ તતકાલ ઉપદ્રવ સવિ ગયે મા, સતીયના શિયલ પ્રભાવથી સહુને સુખ થયે માત્ર ૧૭ માગ માગ વર મુજ મુકયા વિણ તું હવે મા, તવ તે અભયકુમાર વિચાર તે સંભવે મા; ત્રીજી ઢાલ રસાલ એ ચેથા ઉતહાસની માળ, કહી જિનવિજયે જેય ક૯૫દ્ર મ રાસની મા૦ ૧૮.
છે દેહા છે કહે અભય બુદ્ધિ કેલવી, મેલવી ચિત્ત વિચાલ ! ચારે વરનું સાર એ કહું તે સુણેભુપાલ ! ચય ખડકાવો ચોકમેં, અગ્નિભીરૂ રથ ભાંજી !
