________________
કટોકટી સામે લાલ આંખ...
39
સન ૧૯૭૪ કે ૭પ ની સાલ ભારતમાં ઈન્દિરા ગાંધીનું શાસન ચાલતું હતું અને શ્રીમતિ ઈન્દિરા ગાંધીએ કટોકટી જાહેર કરી. તે સમયે અનેક ધુરંધર રાજનેતાઓને કેદ કરવામાં આવ્યા હતા. સરકાર સામે કશું જ બોલાય નહીં તેવી સ્થિતિમાં સમગ્ર ભારતની પ્રજાએ પોતાનું ખમીર ગુમાવેલું.
દેશની પ્રજાની આ સ્થિતિથી વિહલ ગુરુદેવ ક્યારેક પ્રવચનોમાં સખ્ત શબ્દોમાં ઈન્દિરાબહેનની જોહુકમીનો વિરોધ કરતા હતા. આવા આગઝરતા પ્રવચનોથી જૈનસંઘના ગૃહસ્થ નેતાઓ ડરી જતા. યુવાનોમાં ખુમારીનો સંચાર થતો. ગુરુદેવનાં પ્રવચનોનું રેકોર્ડિંગ સરકારનો પોલીસ ડિપાર્ટમેન્ટ કરતો હતો.
ઉચ્ચ અધિકારીઓ આ પ્રવચનો સાંભળતા અને તે પ્રવચનોની કેસેટો દિલ્હીના ગૃહમંત્રાલય સુધી પહોંચી. દિલ્હી સરકાર આ જલદ વક્તવ્યોથી હાલી ગઈ હતી. કેન્દ્ર સરકારે ગુજરાત સરકારને જાણ કરી કે “આ સાધુની ધરપકડ કરો'.
કેન્દ્રના આદેશથી ગુજરાત સરકાર ભીંસમાં આવી ગઈ. કારણ કે ગુજરાતના અતિપ્રસિદ્ધ સંતોમાં ચન્દ્રશેખર મહારાજનું નામ આવતું હતું. પૂ. ગુરુદેવ લોકોપ્રિયતાની ટોચ ઉપર હતા. તેમની ધરપકડ થાય તો ગુજરાત ભડકે બળે તેવું હતું. ગુજરાત સરકાર વિમાસણમાં મુકાઈ શું રસ્તો કાઢવો ? તે વખતે ગુજરાતના મુખ્યમંત્રી બાબુભાઈ જસભાઈ પટેલ હતા. ખૂબ ધાર્મિક, અને શ્રદ્ધાળુ હતા. તેઓ નવસારીમાં ગુરુદેવને મળવા માટે આવેલા. ત્યારે તેમના શબ્દો હતા કે “હાલ સંતો જ પ્રજાની વેદનાનો અવાજ બની શકે તેમ છે.
ગુદેવને તેમની હિંમત બદલ બાબુભાઈએ બિરદાવ્યા હતા. વળી સરકારી તંત્રમાં ગુરુદેવની ધરપકડની બાબતે ખળભળાટ હતો તે સમયે ગુરુદેવ ઝઘડીયા હતા. અમલનેર દીક્ષા પ્રસંગમાં જવાનું હતું. અંદરખાને પોલીસ ડિપાર્ટમેન્ટ ગુરુદેવ પાસે આવીને પરિસ્થિતિની જાણ કરે છે. વિનંતી કરે છે “જો આપ ગુજરાત છોડીને મહારાષ્ટ્રની બોર્ડરમાં પ્રવેશી જાઓ તો અમારા માથેથી મોટો ભાર હળવો થઈ જાય'.