________________
૩૦
ઉપવાસનો ચોથો દિવસ
એક શહિદની શક્તિ, એક સૈન્યથી વધુ હોય છે.
ચંદ્રશેખર મહારાજના આંદોલન સામે શેઠને તીવ્ર આક્રોશ હતો. તો શેઠને ચંદ્રશેખર મહારાજની નિષ્ઠા માટે એવું જ માન હતું. સંઘના મોવડીઓ અને શ્રમણ સંઘના આચાર્યો હાલ ચિંતામાં છે. આચાર્ય ભગવંતો ચંદ્રશેખર મહારાજના પારણાની રાહ જોઈ રહ્યા છે. તો સંઘના મોવડી સજ્જનો શેઠના ગૌરવને સાચવવા માટે તત્પર છે.
ત્રીજા દિવસની મીટિંગની નિષ્ફળતા પછી સહુને તે ચિંતા હતી કે ઉપવાસ કેટલા થશે ? વળી આ આંદોલન લાંબુ ચાલે તો લોક પ્રતિસાદ કેટલો મળશે ? આ બધા વિચારોને ધ્યાનમાં લઈ શ્રાવકોમાંથી બે-ચાર શ્રાવકો દ્વારા બંને પક્ષોને સમજાવવાનો પ્રયાસ હાથ ધરાયો.
ચંદ્રશેખર મહારાજ સકલ સંઘની મહામૂલી થાપણ જેવા હતા. ખુદ કસ્તુરભાઈ શેઠ પણ આ ઉપવાસથી બેચેન હતા. પણ હવે વાત તંત ઉપર આવી હતી.
આ સંયોગમાં “ચન્દ્રશેખર મહારાજનું પારણું સત્વરે શી રીતે થાય?’ તે માટે પ્રયત્ન ચાલુ થયો. તો સામા પક્ષે શેઠનું ગૌરવ શી રીતે જળવાઈ રહે તેના માટેના મંથન શરૂ થયા.
ચોથા દિવસે પુનઃ મીટિંગ માટેનો તખ્તો રચાયો. સાંજે ચાર વાગે મીટિંગ શરૂ થઈ. આ ઐતિહાસિક મીટિંગ હતી. વિદ્યાશાળાની તે રૂમમાં ચાર-પાંચ શ્રાવકો-શેઠ અને ચન્દ્રશેખર મહારાજ સાથે બેસે છે.
શેઠ વાતની શરૂઆત કરે છે, “આપનું આંદોલન સદીના વિરાટ આંદોલન તરીકે ગણાશે. આપની નિષ્ઠા માટે નતમસ્તક છું. બોલો શું ઇચ્છો છો?” ત્યારે ગુદૈવ ચન્દ્રશેખર મહારાજે કહ્યું શેઠ ! “તમારું ગૌરવ સચવાઈ જાય અને અશાસ્ત્રીયતા દૂર થાય તેવો સમાધાનનો મુસદ્દો તૈયાર કર્યો છે.”
