________________
યુવાનો તરફથી ખુદ ચન્દ્રશેખર મહારાજ માગે છે. ત્યારે તે મુરબ્બીઓ પણ હૃદયથી ઉદ્ગાર કાઢતા કહે છે.
સાહેબ ! આ યુવાનોની આપના પ્રત્યેની આસ્થાનો અમને પણ અનુભવ થાય છે.”
.
ઉપસ્થિત જનમેદની પૂ. ગુરુદેવની “બોડી લેંગ્વજ”થી જાણી લે છે. કે “આવી તોફાની નાદાનીથી તેઓ રાજી નથી. ઉગ્રતાના શમન પછી સમગ્ર ભીડને ઉપરના હોલમાં એકઠા થવાની જાહેરાત કરાય છે. બધા જ ઉપર આવી જાય છે. જેમણે ઉશ્કેરાટ કરેલ હતો તે યુવાનો તો શરમથી માથું ઝુકાવીને બેઠા છે. ચન્દ્રશેખર મહારાજ સાધુતાની શ્રેષ્ઠતાનું દર્શન કરાવતું ઉદ્ધોધન કરે છે.
જુઓ પ્રભુશાસન, સંઘની સુરક્ષા માટેનું આપણું આંદોલન છે, આપણો વિરોધ શેઠશ્રી કસ્તુરભાઈ પ્રત્યેની દુશ્મનીમાં ન ફેરવાવો જોઈએ. છેલ્લે ચેતવણી આપતાં કહે છે “હવે પછી આવી નાદાની કરશો, તો હું આંદોલન છોડી દઈશ, કાયમ માટે જાહેર જીવનનો ત્યાગ કરીશ” અને ગુરુદેવે તે પણ કહ્યું.
તમારી સજનતા તે જ મારી શક્તિ છે. માટે જેમણે શેઠની ગાડી ઉપર પથ્થર માર્યો હોય, તે મને મળીને પ્રાયશ્ચિત્ત લઈ જાય” શબ્દોની જાદુઈ અસર વચ્ચે ઉદ્ધોધન સમાપ્ત થતા, બે-ચાર યુવાનો આવી, ક્ષમાયાચના સાથે પ્રાયશ્ચિત્ત લઈ લે છે. આમ ભારે ઘમસાણ સાથે ત્રીજો ઉપવાસ પૂરો થાય છે.
શેઠ અને જીવાભાઈ સ્વસ્થાને પહોંચે છે. શેઠનું હૃદય લોકજુવાળનું સામર્થ્ય જોઈ પોતાના અફર નિર્ણય માટે ફેરવિચાર શરૂ કરે છે.
