________________
૧૧
મુમુક્ષુઓની શિખરજી યાત્રા...
શ્રમણ સંઘ કર્ણ ધાર પ્રેમસુરીશ્વરજી મ.સા.ની નિશ્રામાં, મુંબઈની હવામાં જન્મેલા-ઉછેરલા અનેક યુવાનો ભાનુવિજયજી મ.સા.ના પ્રવચનોથી, વિરક્તિના માસુક બન્યા હતા. લગભગ બારેક યુવાનોની ટીમ, દીક્ષા માટે થનગની રહી હતી. તે બધા જ યુવાનોને સંયમયાત્રા પહેલા તારક તીર્થોની તીર્થયાત્રા માટે મોકલવાનો મહારાજજીનો ભાવ હતો. તારક તીર્થ શિરોમણિ શિખરજીની સ્પર્શના માટે, બારેયને મહારાજજીએ પ્રેરિત કર્યા.
તીર્થયાત્રા દ્વારા સમગ્ર જીવનની સંયમ યાત્રાને નિરંતરાય બનાવવાનો મહારાજજીનો મનસુબો હતો. પ્રભુની કૃપા સંયમ જીવનનો પ્રાણવાયુ છે. બાર યુવાનો સમાન ભાવનાથી ભાવિત હતા. અને બારેય મુમુક્ષુઓ સંગ્રામ પહેલાની તૈયારી જેવી તીર્થયાત્રાએ સાથે જ જવાનું નક્કી કરે છે. પ્રભુની કરૂણા ભક્તની શ્રદ્ધા દ્વારા જ સક્રિય બને છે. ઇન્દ્રવદનને પણ બધાની સાથે જ તીર્થયાત્રા માટે જવાની રજા મળે છે. આ તેર મુમુક્ષુઓની ટીમમાં હીરાલાલ પણ હતા જેમની ઇન્દ્રવદન સાથે પહેલેથી જ દોસ્તી હતી.
ભવિષ્યમાં જે હેમચન્દ્રવિજય બને છે તે, તથા ઇન્દ્રવદન આદિ ૧૩ મુમુક્ષુ, શિખરજીની યાત્રા માટે નીકળે છે. ‘‘શેઠશ્રી જીવાભાઈનો દિકરો શિખરજીની યાત્રા માટે દીક્ષા પૂર્વે આવી રહ્યો છે. આ સમાચાર રસ્તામાં આવતા સ્ટેશનોના સંઘોને મળે છે. શેઠની નામનાના કારણે ઠેર ઠેર ઇન્દ્રવદન આદી મુમુક્ષુ મંડલીનું હારતોરાથી સ્વાગત થવા લાગ્યું.
ઈન્દ્રવદને સ્વનિર્વાણની સાધના પૂર્વે, તીર્થંકર દેવોની નિર્વાણ ભૂમિની સ્પર્શના કરી અને આત્મભાવોમાં નિર્વાણપદની અનુભૂતિને ઉજાગર કરી.
આ યાત્રા દરમ્યાન એક ગામમાં મુમુક્ષુ મંડલીનું રોકાણ હતું. ત્યાં ઉપાશ્રયમાં એકલ વિહારી મહાત્મા સ્થાયી હતા. જે ઉપાશ્રયમાં મહાત્મા હતા, તે જ હોલમાં સાંજના સમયે ગામની શ્રાવિકાઓ પ્રતિક્રમણ કરવા આવતી હતી. મુમુક્ષુઓ મહાત્માને વન્દન-સુખશાતા પુછીને બહાર
૩૩