________________
આ પળ જિનશાસનના મહાનું ઇતિહાસના સુવર્ણ પૃષ્ઠની પ્રથમ લાઈન જેવી હતી.
ઇન્દ્રવદનને પોતાની જડતા માટેની જે શ્રદ્ધા હતી તે તૂટે છે અને મહારાજજીના મંત્રતુલ્ય શબ્દો માટે શ્રદ્ધા જામતી જાય છે.
ગુનું કામ જીવન બદલવાનું નથી. ગુરુ તો શિષ્યનો માનસિક અભિગમ બદલે છે. આધ્યાત્મિક જગતનું એક માર્મિક સંશોધન યાદ આવે છે. આંકડા બદલવાને બદલે ગણવાની રીત બદલો તો પરિણામ ધાર્યું આવશે. ૪+૪=૮ થાય, પણ ૪ ૪૪ = ૧૬ થાય. આ જ આધ્યાત્મિક જગતનો ચમત્કાર છે. પરિણામ બદલવા માટે જીવનશૈલી બદલી જુઓ. વિચારો બદલતાં જીવન બદલાશે.
ઇન્દ્રવદન પોતાના માટેની જે દઢ છાપ ધરાવતો હતો, તે છાપ ઉપર ગુરુદેવનું વ્હાલ પાણી બનીને વહે છે અને નવા ભાવ સાથે ઇન્દ્રવદન ઘરે પહોંચે છે. સાંજના ચોવિહાર કરી ઇન્દ્રવદન પાંચ કલાક સુધી પફખ્રીસૂત્ર ગોખે છે. અડધુ થઈ જાય છે ગુસ્વાણી ઉપર શ્રદ્ધા દૃઢ બને છે. વહેલી સવારે ઉઠીને પુનઃ પાંચ કલાક ઇન્દ્રવદન ગોખવા બેસે છે. અને માત્ર દસન્કલાકમાં ૩૫૦ શ્લોકનું પફખીસૂત્ર કંઠસ્થ કરીને ઇન્દ્રવદન દોડતો મહારાજજી પાસે આવે છે. કહે છે “ગુરુદેવ ! ચમત્કાર થઈ ગયો''...
ઇન્દ્રવદન એક જ વખતના આ શક્તિપાતથી પોતાની બદલાતી ઊર્જાનો અનુભવ કરી ચૂક્યો છે અને ઈન્દ્રવદનમાં ચન્દ્રશેખર નામનું શિષ્યત્વ પ્રગટવા લાગ્યું. પ્રેમસૂરીશ્વરજી મ.સા.ને ઈન્દ્રવદનના લલાટે જિનશાસનની અપૂર્વ સેવાનું કૌવત દેખાતું હતું. ઇન્દ્રવદન પુનઃ ગુરુ ચરણમાં ઝૂકે છે અને ગુરુદેવ કહે છે “ઇન્દ્રવદન ! હાલ નવ વાગ્યા છે. તારી પાસે બે કલાક છે અહીં ઉપાશ્રયમાં બેસી જા અને પગામ સઝાય (વંદિતા જેવું સૂત્ર) ગોખી લે' અને માત્ર બે કલાકમાં તે સૂત્ર પણ કંઠસ્થ કરી લીધું.
