________________
તેઓ પોતાના જાજરમાન ભૂતકાળની સ્મૃતિમાં હતા. ન તેમને અહં હતો કે હું ૯૩ શિષ્યોનો ગુરુ છું. પૂ. ગુરુદેવ શ્રી માત્રને માત્ર વર્તમાનમાં જ હતા.'' છતાં પરમાત્મા ભક્તિના સંવેદનો તેમના હાવભાવમાં વારંવાર દેખાતા હતા. જીવાત્મા અને પરમાત્મા ગુરુદેવના જીવનમાં સતત વણાયેલા હતા. એકવાર સુરતનો સંગીતકાર નિકેશ સંઘવી આવેલો નિકેશ પણ ભાવ વિભોર થઈને ગીતો સંભળાવે છે. તેમાં નિકેશે પાપ-પ્રાયશ્ચિત્તનો કેવો અજબ ચકરવો ગીત લલકાર્યું. સાંભળતાસાંભળતા ગુરુદેવ જે ભાવો પ્રગટ કરતા હતા. તે જોતા એમ ન જ કહી શકાય કે ચંદ્રશેખર મહારાજને વિસ્મરણ છે. પૂ. ગુરુદેવ નિકેશના શબ્દ-શબ્દનો હાવભાવથી પ્રતિભાવ આપતા હતા. આ ગુરુદેવ માત્ર વર્તમાનમાં જ રહેતા હતા.
શું સમગ્ર ભૂતકાળ ખરી જવો તે જ સાધના ગણાતી હશે ? વર્તમાનની રાગમુક્ત- દોષમુક્ત સ્થિતિ તે જ વિરક્તિની અનુભૂતિ ધારા બને છે. આ ધારામાં સમય પસાર કરે છે.
પૂ. ગુરુદેવની નિશ્રામાં તા. ૧૩-૧૪ જાન્યુ. ૨૦૧૧નું યુવા મિલન નક્કી થયું. આ મિલન પૂર્વના મિલનો કે શિબિરોથી સાવ અનોખું હતું. ભૂતકાળના મિલનો કે શિબિરોમાં પૂ. ગુરુદેવ શ્રી સાથે શ્રવણ મિલન રચાતું હતું. હવે આ મિલન કેવલ દર્શન મિલન રચાશે. અને ગામે ગામથી પૂ. ગુરુદેવશ્રીના દર્શન મિલનમાં ભાગ લેવા યુવાનો આવ્યા. મેં તે નોંધ્યુ છે કે ‘ગુરુદેવ મૌન થયા પણ હજુય ગુરુદેવનું પુણ્ય બોલતું જ હતું. માત્ર હાજરી જ હલાવી દે તેવા પુણ્યના સ્વામી ગુરુદેવ છે. તેવી સમજ અમને બહુ છેલ્લે આવી.’’
આ મિલનમાં મારા જેવા અનેક શિષ્યોના પ્રવચનો થતા હતા પણ એકવાત જણાવી દઉં અમારા શબ્દોની નોંધ ક્ષણિક હતી. પૂ. ગુરુદેવની હાજરીની નોંધ ચિરંજીવ રહી હતી.
આ છેલ્લું યુવા મિલન હતું.
૧૭૦
