________________
४४
દિગંબરોના સાંપ્રદાયિક ઝનન સામે
શ્વેતાંબર શ્રમણનો વ્હાલ સભર સંઘર્ષ વિ.સં. ૨૦૩૬ની સાલ નાશિક ચાતુર્માસ પૂર્ણ કરી ગુરુદેવ પુનઃ મુંબઈ પધારે છે. તે જ અરસામાં અન્તરિક્ષ તીર્થની સુરક્ષા સામે બહુ મોટો ખતરો ઉભો થવા લાગ્યો હતો. અન્તરિક્ષ તીર્થના ટ્રસ્ટીઓ પણ દાયકાઓથી ચાલતી આ લડતમાં થાકતા ગયા હતા. તીર્થરક્ષા સાથે જોડાયેલા શ્રેષ્ઠીઓ મુંબઈ ભેગા થાય છે. તે બધા માટે આશાનું કિરણ જ નહી આસ્થાના કેન્દ્ર રૂપે ચન્દ્રશેખર મહારાજ હતા. તે સમયે ચન્દ્રશેખર મહારાજ સમગ્ર જૈન સંઘની કેબિનેટમાં સુરક્ષા મંત્રી તરીકેની ફરજ બજાવતા હોય તેવું લાગતું હતું. તેઓ કેવલ મંત્રી તરીકે આદેશો જ આપે તેવું નહી સ્વયં સૈનિકની જેમ સંગ્રામમાં દોડી જાય છે.
દિગંબરોની આક્રમકતા ઝનૂની હતી.
અન્તરિક્ષ તીર્થ જે મહારાષ્ટ્રના આકોલા જિલ્લાના શિરપુર ગામમાં છે. ત્યાં અને ત્યાંની આસપાસના ગામોમાં દિગંબર જૈનોની ખૂબ વસ્તી છે. જો કે ત્યાંના ૯૫% દિગંબર ભાઈઓને આ સંઘર્ષમાં કોઈ જ રસ ન હતો.
અંતરિક્ષ તીર્થનું ટ્રસ્ટી મંડળ મુંબઈ આવી, તીર્થના વહિવટથી માંડી તીર્થનો કન્જો મેળવી લેવા દિગંબરોના કેટલાક લોકો કેવી તૈયારી કરી ચૂક્યા છે તેની સંપૂર્ણ માહિતી ગુરુદેવશ્રીને આપે છે. તીર્થની મૂળભૂત માલિકી શ્વેતાંબરોની જ છે.
તેવો નિર્ણય પ્રીવી કાઉન્સીલ સુપ્રીમકોર્ટે ક્યારનો આપી દીધો છે. આ પણ જાણકારી ગુરુદેવને મળે છે અને ટ્રસ્ટીઓ તે પણ કહે છે “સાહેબ ! હવે અમે આ જવાબદારી સંભાળી શકીએ તેમ નથી” આખી હકીકત જાણ્યા બાદ શાસન ભક્ત સત્વ શિરોમણી ગુરુદેવનો માંહ્યલો છંછેડાય છે. મંથન ચાલુ થાય છે.
૧૧૩
