________________
તે તેમનું સ્પષ્ટ દર્શન હતું. વળી વિલાસ પ્રચુર યુવાનોની નાસ્તિકતા તેટલી ખરાબ ન હતી કે જેને બદલી ન શકાય. પૂ. ગુરુદેવને શ્રદ્ધા હતી કે “યુવાનોને ધર્માભિમુખ કરી શકાશે''. તેથી જ પોતાની વકતૃત્વ શક્તિ દ્વારા યુવાનોને પોતાની તરફ વાળવા વિ.સં. ૨૦૩૪ની સાલના પોષ માસમાં ત્રણ દિવસનું યુવા મિલન ગોઠવાયું જેમાં ૧૫ થી ૪૫ વર્ષના માત્ર યુવાનો જ હતા. લગભગ ૧૫૦૦ થી ૨૦૦૦ યુવાનો ત્રણ દિવસના મિલનમાં ઉમટ્યા હતા. આ ‘‘મિલન’’ મુંબઈની યુવાશક્તિના જાગરણની ચિનગારી જેવું હતું. હવે સમગ્ર મુંબઈના યુવા જગતમાં પણ ચન્દ્રશેખર મહારાજ આકર્ષણના કેન્દ્ર બનવા લાગ્યા હતા.
આ મિલનના ત્રીજા દિવસે પૂ. ગુરુદેવશ્રીના સંસારી બાપાજી શેઠશ્રી જીવાભાઈનું અવસાન થયું. તેથી મિલન પુરું થતા જ ચોથા દિવસે વિહાર કરી પૂ. ગુરુદેવ વાલેશ્વર કલ્પનાનિકેતન એપાર્ટમેન્ટ પહોંચે છે. જ્યાં જીવાભાઈ રહેતા હતા.
પોતાના સમગ્ર સંસારી પરિવાર વચ્ચે સંસારની જીવનની નશ્વરતાને સમજાવી સહુને આઘાત મુક્ત કરે છે.
ત્યારબાદ પૂ. ગુરુદેવ પાર્લા ઘેલાભાઈ સેનેટોરીયમના ઉપાશ્રય ખાતે પહોંચે છે. રવિવારનું જાહેર પ્રવચન બપોરે હતું. રવિવારે સવારે ૯.૦૦ કે ૯.૩૦ આસપાસ યોગેશ નામનો પાલ્ડનો યુવાન ઘણાં પ્રશ્નો લઈને પૂ. ગુરુદેવ પાસે આવે છે. માર્મિક સવાલોના વેધક જવાબો મળતા યોગેશ પૂ. ગુરુદેવનો પરમ સમર્પિત યુવાન બને છે. પૂ. ગુરુદેવની શાસન રક્ષાની ગરમીનો સ્પર્શ યોગેશને થયો અને તે વેળાએ શાંતાક્રુઝ મિલન દ્વારા મળેલ ૫૦ જેટલા યુવાનો પૂ. ગુરુદેવના પરમ સમર્પિત ભક્તો બને છે. જેમાં યોગેશ સાથે મનોજ-ઘાટકોપર, મહેશ-બોરીવલી (જે હાલ પૂ.આ. શ્રી મુક્તિવલ્લભસૂરિ મ.સા.) આદિ મુખ્ય હતા.
D
૧૦૧
