________________
'ભગવાન શ્રી અંજતનાથ એવો નિયમ છે કે વર્તમાનમાં જેનું જીવન જેટલું ઉચ્ચ હશે, એની પૂર્વજન્મની સાધના પણ એટલી જ ઉચ્ચ રહી હશે, જૈન ધર્મના બીજા તીર્થકર ભગવાન શ્રી અજિતનાથની પૂર્વજન્મની સાધના પણ એવી જ ઉત્કૃષ્ટ અને અનુકરણીય હતી. એમના પૂર્વભવોનું વર્ણન આ પ્રકારે છે :
જમ્બુદ્વીપના મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં સીતા નામની એક મહાનદીના દક્ષિણી તટે એક અતિ સમૃદ્ધ તથા પરમ રમણીય વત્સ નામક એક વિજય છે. ત્યાં સુસીમા નામની એક અતિ સુંદર નગરી હતી. વિમલવાહન નામક મહાપ્રતાપી, ન્યાયપ્રિય, ધર્મપરાયણ અને શાસકના યોગ્ય શ્રેષ્ઠ ગુણોથી સંપન્ન રાજા ત્યાં રાજ્ય કરતા હતા. તે ભોગોથી અલિપ્ત હતા તથા રાજકીય સુખો પ્રત્યે અનાસક્ત હતા. લોકોમાં દાનવીર અને દયાનિધાનના રૂપમાં એમની ખ્યાતિ હતી. '
સુખપૂર્વક રાજ્ય કરતા રાજા વિમલવાહન એક દિવસ આત્મનિરીક્ષણ કરતા-કરતા વિચારવા લાગ્યા કે - “માનવજીવન મેળવી પ્રાણીએ શું કરવું જોઈએ ? આ સંસારમાં જન્મ, જરા, મરણરૂપી કાળચક્રનું ન કોઈ આદિ છે, ન કોઈ અંત. ચોર્યાસી લાખ જીવયોનિઓમાં માનવયોનિ એકમાત્ર એવી યોનિ છે, જેમાં પ્રાણી સાધના-પથ ઉપર આ ગ્રેસર થઈ સાંસારિક દુઃખોથી મુક્ત થઈ શકે છે. મારે પણ આ પાશમાંથી મુક્ત થવા માટેનો સ્વર્ણિમ અવસર પ્રાપ્ત થયો છે. આ માનવજીવનની એક-એક ક્ષણ અમૂલ્ય છે. જે અનંત મૂલ્યવાન સમય નીકળી ગયો, એના માટે હાથ ઘસીને પસ્તાવો કરવાથી કંઈ મળવાનું નથી, પણ હવે જે જીવન શેષ રહ્યું છે, એનાથી અધિકાધિક આધ્યાત્મિક લાભ ઉઠાવવો મારા માટે પરમ હિતકર રહેશે.
આ પ્રમાણે મહારાજ વિમલવાહને આત્મહિત સાધનાનો સુદઢ સંકલ્પ કર્યો હતો કે ઉદ્યાનપાલે એમને પ્રણામ કરી નિવેદન કર્યું કે - “સુસીમાવાસીઓને મહાન પુણ્યોદયથી નગરીની બહાર સ્થિત ઉદ્યાનમાં મહાન તપસ્વી આચાર્ય અરિદમનનું શુભાગમન થયું છે.”
આ સમયોચિત સુખદ સંવાદને સાંભળી મહારાજ વિમલવાહનને અનિર્વચનીય આનંદનો અનુભવ થયો અને એમણે વિચાર્યું કે - “કેવો શુભ સંયોગ છે કે મનમાં શુભ ભાવનાનો ઉદ્ભવ થવાની સાથે સંત-સમાગમનો સુઅવસર પ્રાપ્ત થયો છે. મહારાજ તરત જ પોતાનાં પરિજનો ને પુરજનોની | જૈન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ 9696969696969696969696969696969697 ૮૫ |