________________
( કેવળીચર્યાનું પાંચમું વરસ ) રાજગૃહમાં વર્ષાકાળ પૂરો કરી ભગવાને ચંપા તરફ વિહાર કર્યો અને ત્યાં પૂર્ણભદ્ર યક્ષાયતનમાં બિરાજમાન થયા. ભગવાનના આગમનની વાત સાંભળીને નગરના અધિપતિ મહારાજ “દત્ત સહપરિવાર આવ્યા. ભગવાનની દેશના સાંભળી રાજકુમાર મહાચંદ્ર બોધિત થયો. તેણે શ્રાવકધર્મ સ્વીકાર કર્યો. થોડા સમય બાદ ભગવાનના ફરી આગમન પર બધું જ ત્યાગીને કુમારે પ્રવજ્યા ગ્રહણ કરી લીધી.
થોડા સમય બાદ ભગવાન ચંપાથી વીતભય નગરી તરફ પધાર્યા. ત્યાંનો રાજા ઉદાયન એકવ્રતી શ્રાવક હતો અને પૌષધશાળામાં બેસીને ધર્મ-જાગરણ કર્યા કરતો હતો. વીતભયના રસ્તામાં સાધુઓને ગરમીના લીધે ખૂબ જ તકલીફો વેઠવી પડી. દૂર-દૂર સુધી વસ્તીનું નામ સુધ્ધાં ન હતું. ભોજન અને પાણી મળવું તો ખૂબ જ મુશ્કેલ હતું. રસ્તામાં તલ ભરેલી ગાડીઓ મળી. ગાડીવાળાઓએ ભૂખ્યા-તરસ્યા સાધુઓને જોઈને ગાડીઓમાં રાખેલા તલથી ભૂખ શાંત કરવાની પ્રાર્થના કરી. ભગવાનને જાણ હોવા છતાં પણ કે તલ અચિત્ત છે, તલ ગ્રહણ કરવાની મનાઈ કરી દીધી. પાસેના તળાવનું પાણી પણ અચિંત્ત હતું, તો પણ ભગવાને તેનાથી તરસ છિપાવવાની રજા ન આપી.
ભગવાને વિચાર્યું કે - નિર્જીવ બનેલા અનાજ અને પાણીને જો સહજ સ્થિતિમાં સ્વીકાર કરવામાં આવવા લાગ્યા તો સમય જતાં અગ્રાહ્યને પણ ગ્રાહ્ય માનવાની વૃત્તિ બની જશે અને મુનિધર્મ પર નિયંત્રણ નહિ રહે. આથી છાસ્થ માટે નિશ્ચયમાં નિર્દોષ હોવા છતાં પણ લોક વિરુદ્ધ વસ્તુનું ગ્રહણ વજર્ય છે.” વીતભય નગરીમાં પ્રભુના વિહાર વખતે રાજા ઉદાયને પ્રભુની સેવા કરી અને કેટલાય લોકો ત્યાગમાર્ગના રાહગીર બન્યા. ત્યાંથી વિહાર કરી ભગવાન વાણિજ્યગામ પધાર્યા અને ત્યાં જ તેમણે વર્ષાકાળ વિતાવ્યો.
( કેવળીચર્ચાનું છઠું વરસા વાણિજ્ય ગામમાં વર્ષો વાસ પૂરો કરી ભગવાન વારાણસી તરફ ચાલ્યા અને કોષ્ટક ચૈત્યમાં બિરાજ્યા. ત્યાં હાજર લોકસમૂહને ધર્મોપદેશ આપ્યો. જેનાથી પ્રભાવિત થઈને યુલ્લિણી-પિતા, તેમની પત્ની શ્યામા [૩૩૦ 999999999999999છે જેન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ ]
