________________
એમણે સુગંધિત તેલ વડે એમનું માલિશ કરી સ્વચ્છ પાણી વડે નવડાવ્યા. ગંધકાષાય વસ્ત્રથી શરીરને લૂંક્યુ અને ગોશીષચંદન લગાડ્યું. પછી હળવા અને કીમતી વસ્ત્ર અને અલંકાર પહેરાવ્યાં. કલ્પવૃક્ષની જેમ શણગારી એમને ચંદ્રપ્રભા શિવિકા(પાલખી)માં બેસાડ્યા. માનવો, દેવો અને ઇન્દ્રોએ પાલખી ઊંચકી. પ્રભુની પાલખીની આગળ બંને તરફ ઘોડા અને પાછળ હાથી અને રથ ચાલી રહ્યા હતા. રાજા નંદિવર્ધન હાથી ઉપર સવાર પોતાની ચતુરંગિણી સેનાની સાથે મહાવીરની પાછળ-પાછળ ચાલી રહ્યા હતા. આ પ્રકારના વિશાળ માનવ મહેરામણથી ઘેરાયેલા પ્રભુ ક્ષત્રિયકુંડના મધ્ય ભાગમાંથી પસાર થતા જ્ઞાતખંડ ઉદ્યાનમાં આવ્યા અને અશોક વૃક્ષ નીચે પાલખીમાંથી ઊતર્યા. આભૂષણો અને વસ્ત્રોને ઉતારીને પોતાના હાથે વડે પંચમુષ્ટિ લોન્ચ કર્યો.
(દીક્ષા) માગશર કૃષ્ણ દશમે. ઉત્તરાફાલ્વની નક્ષત્રામાં વિજય મુહૂર્તના શુભ સમયે નિર્જળ બેલે(છઠ્ઠ)ની તપસ્યાથી પ્રભુએ દીક્ષા અંગીકાર કરી. પ્રભુએ દેવ-મનુષ્યોના વિશાળ સમુદાયની સામે સિદ્ધોને નમસ્કાર કરતા પ્રતિજ્ઞા લીધી : “સવૅ મે અકરણિજ્જ પાર્વ કર્મો' હવે પછીથી બધાં પાપકર્મ મારા માટે અકરણીય છે, અર્થાત્ આજથી હું કોઈ પણ પ્રકારના પાપકર્મમાં પ્રવૃત્ત થઈશ નહિ. પ્રભુએ સામાયિક ચારિત્ર સ્વીકાર્યું : “કરેમિ સામાઈયં સવૅ સાવજં જોગં પચ્ચખામિ’ - આજથી હું સંપૂર્ણ સાવદ્યકર્મનો ત્રણ કરણ અને ત્રણ યોગથી ત્યાગ કરું છું. વખતે પ્રભુએ આ પ્રતિજ્ઞા કરી, એ વખતે હાજર રહેલ આખી પરિષદ જડવત્ રહી ગઈ. મહાવીર બધું જ છોડીને જ સાધનાના કાંટાળામાર્ગે આગળ વધી રહ્યા હતા. ચારિત્ર-ગ્રહણ કરતા જ પ્રભુને મન:પર્યવજ્ઞાન થઈ ગયું. એનાથી મહાવીર બધાં જ સન્ની પ્રાણીઓના મનોગત ભાવોને જાણવા લાગ્યા. - ( ભગવાનનો અભિગ્રહ અને વિહાર )
બધાના જતા રહ્યા પછી ભગવાને નિમ્ન અભિગ્રહ ધારણ કર્યો - “આજથી સાડા બાર વર્ષ સુધી, જ્યાં સુધી મને કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત ન થાય, હું દેહની મમતા ત્યાગી જીવન ગાળીશ અર્થાત્ આ કાળમાં દેવ, માનવ અથવા તિર્યંચના તરફથી જે પણ ઉપસર્ગ - કષ્ટ ઉત્પન્ન થશે, એમને સમભાવપૂર્વક સહન કરીશ.” ત્યારબાદ એમણે ત્યાંથી વિહાર કર્યો. | જૈન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ 96969696969696969696969696969693 ૩૦૧ |