________________
એ દૂત પાસેથી આમ જાણી અશ્વસેનનું શૂરવ જાગી ગયું. તે બોલ્યા: “એ પામરની આ હિંમત, જે મારા રહેતા તમારા પર ચઢાઈ કરે ?” આમ કહી એમણે યુદ્ધનું બ્યુગલ વગાવડાવ્યું. પાર્થકુમારે
જ્યારે યુદ્ધવાદ્ય સાંભળ્યું તો પિતા પાસે જઈ વસ્તુસ્થિતિ જાણીને બોલ્યા : “તમારે જવાની શી જરૂર છે? એ યવનને દંડિત કરવા માટે તો હું એકલો જ કાફી (બસ) છું, મને એમાં કાંઈ વિશેષ મહેનત દેખાતી નથી.” પુત્રના આવા ઉત્સાહિત અને શૌર્યપૂર્ણ વચન સાંભળી એને યુદ્ધ માટે જવાની આજ્ઞા આપવામાં આવી. પાર્શ્વનાથે કલિંગરાજની પાસે સંદેશો મોકલાવ્યો કે - “રાજા પ્રસેનજિતે અશ્વસેનનું શરણું લીધું છે, માટે કુશસ્થળ ઉપર આક્રમણ કરવાનો વિચાર ત્યજી દે.” એના બદલામાં કલિંગ- નરેશે કહેવડાવ્યું કે - “તારે વચમાં પડવાની જરૂર નથી. ક્યાંક એવું ન બને કે અમારા ક્રોધથી તું કસમયે જ પોતાના પ્રાણોને ખોઈ બેસે.” પાર્શ્વનાથ તો કરણાસિંધ હતા. તે યવનરાજની વાતથી નારાજ થયા નહિ, પણ એમણે એને ફરી વાર સમજાવવા માટે દૂતને મોકલ્યો. દૂતની વાત સાંભળી યવનરાજે કહ્યું : “લાગે છે કે તને તારા સ્વામીથી કોઈક દુશ્મનાવટ છે, તેથી એને મારી સાથે લડવા માટે મજબૂર કરી રહ્યો છે.”
યવનરાજની વાત સાંભળી એમનો મંત્રી બોલ્યો : “મહારાજ ! પાર્શ્વનાથની મહાનતાથી આપ વાકેફ નથી. ઈન્દ્ર પણ એમની શક્તિની સામે નતમસ્તક રહે છે. માટે બધાનું હિત પાર્શ્વનાથની શરણ લેવામાં જ સમાયેલું છે.” મંત્રીની આ સ્વ-પર હિતકર શિક્ષાથી યવનરાજ પ્રભાવિત થયો અને પાર્શ્વનાથ પાસે જઈ માફી માંગી. પાર્શ્વનાથે પણ એને અભયદાન આપી સન્માનપૂર્વક વિદાય કર્યો.
એ જ વખતે કુશસ્થળનો રાજા પ્રસેનજિત પ્રભાવતીની સાથે ત્યાં જઈ બોલ્યો : “મહારાજ ! તમે જે રીતે અમારી પ્રાર્થના સ્વીકારી અમારી તેમજ અમારા રાજ્યની રક્ષા કરી છે, એ જ રીતે મારી પુત્રીની પ્રાર્થના સ્વીકારી એની સાથે લગ્ન કરી અમારા પર ઉપકાર કરો.” પાર્શ્વનાથે કહ્યું : “રાજનું! હું મારા પૂજ્યવર પિતાજીની આજ્ઞાથી તમારા રાજ્યનું રક્ષણ કરવા માટે આવ્યો હતો, નહિ કે તમારી પુત્રી સાથે વિવાહ કરવા માટે. એટલે આ સમયે નકામો આગ્રહ ૨૬૨ 363263396969696969696969 જૈન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ