________________
સંતાઈ ગયો. શ્રીકૃષ્ણએ ત્યાર બાદ નૃસિંહનું રૂપ ધરી એક જ હાથના વજ પ્રહારથી લોખંડી દરવાજાઓને ભાંગીને ભુક્કો બોલાવી દીધો, અને પદ્મનાભના મહેલ તરફ આગળ વધ્યા. કૃષ્ણની સિંહગર્જના સાંભળી મોટા-મોટાના હાંજા ગગડી ગયા. સાક્ષાત્ મહાકાળને પોતાની તરફ આવતો જોઈ પાનાભ દ્રૌપદીના પગમાં આવીને પડ્યો અને પ્રાણોની ભીખ માંગતા આજીજી કરવા લાગ્યો કે - “દેવી! આ કરાલફાલ કેશવથી મારી રક્ષા કરો, હું તમારી શરણમાં છું.”
દ્રૌપદીએ કહ્યું : “જો તારો જીવ બચાવવા માંગે છે તો મારાં કપડાં પહેરી મારી પાછળ-પાછળ ચાલ્યો આવ.” ગભરાયેલા પદ્મનાભે એમ જ કર્યું. તે સ્ત્રીવેશે દ્રૌપદીની પાછળ-પાછળ જઈ કૃષ્ણના પગમાં માથું નમાવી દીધું. કૃષ્ણ દયા કરી એને અભયદાન આપ્યું અને દ્રૌપદીને પાંડવો પાસે પહોંચાડી દીધી.
તે સમયે ધાતકીખંડની ચંપા નગરીના પૂર્ણભદ્ર ઉદ્યાનમાં ત્યાંના તીર્થકર મુનિસુવ્રતના સમવસરણમાં બેઠેલા ત્યાંના વાસુદેવ કપિલે કૃષ્ણના શંખનાદને સાંભળી જિનેન્દ્ર પ્રભુને પૂછ્યું : “મારા શંખનાદના જેવો જ આ કોનો શંખનાદ સંભળાઈ રહ્યો છે?” મુનિસુવ્રતે દ્રૌપદી-હરણની આખી ઘટના કહેતાં કહ્યું કે - “જબૂઢીપના ભરતખંડના વાસુદેવ કૃષ્ણ વડે કરાયેલો આ શંખનાદ છે.” કપિલે કહ્યું: “તો મારે એ અતિથિનું સ્વાગત કરવું જોઈએ.”
મુનિસુવ્રતે કહ્યું : “જે પ્રમાણે બે તીર્થકર અને બે ચક્રવર્તી એક જગ્યાએ નથી મળી શકતા. એ જ રીતે બે વાસુદેવ પણ એક જગ્યાએ નથી મળી શકતા. હા, તું કૃષ્ણની શ્વેત-પીળા ધ્વજાનો આગલો ભાગ જોઈ શકીશ.”
પ્રભુ પાસે આમ સાંભળી કપિલ વાસુદેવ શ્રીકૃષ્ણને મળવાની કામના લઈ કૃષ્ણના રથના પૈડાનું અનુસરણ કરીને સમુદ્ર કિનારા તરફ આગળ વધ્યા અને ત્યાં એમણે સમુદ્રમાં જતા કૃષ્ણના રથની શ્વેત અને પીળા વર્ણની ધ્વજાનો અગ્રભાગ જોયો. એમણે એમના શંખ વડે નાદ કરીને એવું જણાવ્યું કે - “હું કપિલ વાસુદેવ તમને મળવાની ઉત્કંઠા લઈને આવ્યો છું. કૃપા કરી પાછા આવો.”
કૃષ્ણ શંખનાદ વડે જ ઉત્તર આપ્યો કે - “અમે ઘણા દૂર નીકળી ગયા છીએ, માટે હવે તમે આવવા માટે ન કહેશો.” કૃષ્ણનો જવાબ મેળવી જિન ધર્મનો મલિક ઇતિહાસ 99999999999999999 ૨૧૦]
