________________
(ગજસુકુમાલ માટેની કૃષ્ણની જિજ્ઞાસા ) બીજા દિવસે સવારમાં કૃષ્ણ, ભ. અરિષ્ટનેમિને પગે પડવા ગયા. ત્યાં ગજસુકુમાલ મુનિને ન જોતા ભ.ને પૂછ્યું. ભગવાને કહ્યું: “કૃષ્ણ ! મુનિ ગજસુકુમાલે એમનું કાર્ય સિદ્ધ કરી લીધું છે.” કૃષ્ણે કહ્યું: “એ કેવી રીતે ?”
ત્યારે ભ. અરિષ્ટનેમિએ આખી ઘટના સંભળાવી. કૃષ્ણ રોષે ભરાઈને પૂછ્યું: “પ્રભુ! એ કોણ છે, જેણે અકાળે જ રાજસુકુમાલને જીવનરહિત કરી દીધા?”
ભગવાને કહ્યું : “કૃષ્ણ ! રોષ ન કરીશ. અહીં આવતી વખતે રસ્તામાં જે રીતે તે એક ઈંટ ઊંચકીને વૃદ્ધ બ્રાહ્મણની મદદ કરી, એ જ રીતે તે પુરુષ પણ ગજસુકુમાલને મુક્તિ અપાવવામાં મદદગાર નીવડ્યો છે.”
જ્યારે શ્રીકૃષ્ણ વિશેષ આગ્રહ કર્યો તો પ્રભુએ કહ્યું : “વારિકા જતી વખતે જે તને સામે જોઈ એના પ્રાણ ત્યજી દેશે, એ જ પુરુષ ગજસુકુમાલનો પ્રાણઘાતક છે.”
ત્યારે પ્રભુને નમન કરી કૃષ્ણ દ્વારિકા તરફ જતા રહ્યા. સોમિલ ભયભીત થઈ વિચારવા લાગ્યો - “કૃષ્ણ, ભગવાનનાં દર્શન માટે ગયા છે. કેવળી ભગવાન પાસે પૂરો વૃત્તાંત જાણી તેઓ મારો સર્વનાશ કરી નાંખશે.” એમ વિચારી તે ઘરેથી ભાગી ગયો. સંજોગવશાત તે એ જ માર્ગમાંથી નીકળ્યો, જે માર્ગે શ્રીકૃષ્ણ પરત ફરી રહ્યા હતા. શ્રીકૃષ્ણને સામે જોતાં જ સોમિલ ગભરાઈને જમીન પર ઢળી પડ્યો અને ડરનો માર્યો તરત જ મૃત્યુ પામ્યો.
(ટંટણ મુનિ ) ભ. નેમિનાથના સાધુ-સંઘમાં આમ તો બધા જ સાધુ ઘોર તપસ્વી અને દુષ્કર કરણી કરવાવાળા હતા, પણ એ બધા મુનિઓમાં ઢંઢણમુનિનું સ્થાન સ્વયં ભ. નેમિનાથ વડે સર્વશ્રેષ્ઠ ગણવામાં આવ્યું છે. વાસુદેવ શ્રી કૃષ્ણની ઢંઢણા રાણીના પુત્ર ઢંઢણકુમાર ભ. નેમિનાથનો ધર્મોપદેશ સાંભળી વીતરાગી થયા. એમણે ભરયુવાનીમાં એમની અનેક પરિણીતા સુંદર પત્નીઓને છોડી, ઐશ્વર્યને ત્યજીને ભગવાન પાસે દીક્ષા ૨૧૨ છિ999999996969696969696) જૈન ધર્મનો મૌલિક ઇતિહાસ
