________________
૧૬
अदानेऽपि च दीनादेरमीतिर्जायते ध्रुवम् । ततोऽपि शासनद्वेषस्ततः कुगतिसन्ततिः
અષ્ટક પ્રકરણ
114 11
વળી ગરીખ વગેરે માગનારાઓને ન આપ્યું તે ચાસ નારાજ થાય અને તેમ થયે શાસન-ધર્મ પ્રત્યે દ્વેષ ઉત્પન્ન થાય, પરિણામે ( તેમની ) કુગતિપરંપરા ચાલે. [૫] निमित्त भावतस्तस्य सत्युपाये प्रमादतः । शास्त्रार्थबाधनेनेह पापबन्ध उदाहृतः
॥ ૬ ॥
(ઉપરના પુણ્યપાપ ધથી બચવાના પ્રચ્છન્નભેજનના)ઉપાય હેાવા છતાં પ્રમાદવશ (ખુલ્લાં ભાજન કરીને) (અપ્રીતિ, શાસનદ્વેષ વગેરેમાં ) નિમિત્તભૂત બનવાને કારણે શાસ્ત્રાના આધ–ભગ–ઉલ્લંઘન થતા હૈાવાથી પ્રકટભાજી સાધુને પાપમધ થાય છે એમ કહેલું છે. [ ૬ ]
शास्त्रार्थश्च प्रयत्नेन यथाशक्ति मुमुक्षुणा । अन्यव्यापारशून्येन कर्तव्यः सर्वदैव हि
|| ૭ ||
(શાસ્ત્રાર્થ કરવા સિવાયના) ખીજા કોઇ પણ વ્યાપાર વિનાના મુમુક્ષુએ યથાશક્તિ આદર પૂર્વક હંમેશાં શાસ્રાથ આગમાના વાચન, મનન વગેરેરૂપ—કરવા જોઈએ. [૭] एवं ह्युभयथाप्येतदुष्टं प्रकटभोजनम् । यस्मान्निदर्शितं शास्त्रे ततस्त्यागोऽस्य युक्तिमान् ॥ ८ ॥
ઉપર્યુક્ત પ્રકટભાજન બન્ને રીતે–દીધે અને ન દીધે-તુષ્ટ છે એમ શાસ્ત્રમાં બતાવેલ છે, તેથી તેના ત્યાગ જ વ્યાજખી— ઇષ્ટ છે.
[]
