________________
[ દ] મહાદેવી પિતાના ઘરને માટે તૈયાર થતાં કે થયેલાં ભજનખાનપાનમાં અતિથિને પ્રથમ હક્ક છે એમ એ માનતી. સુયોગ્ય મુનિએને વહેરાવ્યા પછી, બાકી જે રહે તે જ પોતાના માટે ઉચિત આહાર છે એવી તેની પાકી સમજણ હતી. | મુનિઓને ઉભેલા જોઈને સુલસા સહર્ષ એમની સામે જઈ બે હાથ જોડીને ઊભી રહી.
“ભગવન્! આપના ચરણ વડે મારું ઘરઆંગણું પાવન થયું છે. આપને જે વસ્તુનો ખપ હોય તે કહો.”
સાંભળ્યું છે કે તમારે ત્યાં લક્ષપાક તેલ છે. અમારામાંના એક સાધુને આધીની ખાતર એની જરૂર પડી છે.” લક્ષપાક તેલ, એમ કહેવાય છે કે, ઘણું લાંબી, ખરચાળ અને બુદ્ધિયુક્ત પ્રક્રિયા માગે છે. એ તેલ ઘણાં દર્દો ઉપર અકસીર ઉપાય તરીકે જાતું. સારા શ્રીમંતે કે રાજકુટુંબ સિવાય ભાગ્યે જ એવું તેલ મળતું.
આવી કીમતી વસ્તુ આપવાને પિતાને પ્રસંગ સાંપડ્યો છે તે જાણીને તુલસા હર્ષઘેલી બની ગઈ. પોતાની કઈ પણ વસ્તુ બીજાને કામ આવે તે જેવા સુલસા હંમેશા આતૂર રહેતી. એમાંયે વળો આ તે મુનિરાજ હતા-બીમાર મુનિ માટે લક્ષપાક જોઈતું હતું.
ઉત્સાહભેર સુલસા લક્ષપાક તેલ લેવા ઘરમાં દેડી ગઈ. હોંશમાં તેલને ઘડે લાવતાં કંઈક એવો. અકસ્માત્ બન્યું કે ઘડે ધરતી ઉપર પછડાયો અને મહામૂલું તેલ ધૂળભેગું મળી ગયું.
પ્રાણની જેમ જાળવેલા ઘડાની આવી દુર્દશા થતી
