________________
[૫૨]
મહાદેવીએ
ના હાથના બાકળા વહેરવા પાસે ગયા, પરંતુ બીજી એક કથા એવી પણ મળે છે કે તરત જ પ્રભુ ત્યાંથી પાછા વળી ગયા. પ્રભુને ભિક્ષા વિના પાછા ફરતા જોઈને ચંદનાની આંખમાં આંસુ આવી ગયા. એને થયું કે “કેટલી દુર્ભાગી હું? વિશ્વવંદ્ય પ્રભુ, આટલી નજીક આવ્યા પછી, આહાર લીધા વિના પાછા ફરી જાય છે!” આ પ્રમાણે આકંદ કરતી ચંદનબાળા તરફ પ્રભુએ ફરી એક વાર પાછા ફરીને દષ્ટિપાત કર્યો અને પિતાને આ અભિગ્રહ ફળ્યો હોય તેમ ચંદનબાળાના હાથના બાકળા પ્રભુએ વહાર્યા.
એ જ વખતે અંતરીક્ષમાં દેવદુંદુભી ગડગડયા. શેકમાં ડૂબેલી કૌશાંબી, કેઈ જાદુગરના મંત્રબળે અચાનક જડ દેહ જાગી ઉઠે તેમ કલ્લોલ કરવા મંડી ગઈ. ભ૦ મહાવીરના ચાર ચાર મહિનાના ઉપવાસને અંત આવ્યો જાણી ઘેર ઘેર ઉત્સવની શરણાઈઓ વાગી રહી.
ચંદનબાળા કૌશાંબીમાં આ પ્રકારની દુર્દશામાં ન સપડાઈ હેત તે ભગવાને લીધેલા અભિગ્રહનું શું થાત ? એમને અભિગ્રહ આવા પ્રકારને હતે: “કે સતી અને સુંદર રાજકુમારી હેય, દાસીપણાને પામેલી હોય, પગમાં લોહની બેડીઓ પડેલી હેય, માથું મુંડેલું હોય, એક પગ ઉંબરા બહાર અને એક પગ ઉંબરાની અંદર હાય, ભૂખી હોય, રેતી હોય, એવી સ્ત્રી સુપડાના ખૂણામાં પડેલા અડદના બાકળા વહેરાવે તે વહોરવા.”
અકસ્માતે અને અત્યાચારોની કડીઓ પરસ્પરમાં
