________________
[ ૪૪ ]
મહાદેવીઓ
તેનું ખીલતું યૌવન અને સૌદર્ય જતે દિવસે એ શેઠને માહપાશથી કેમ ન બાંધે એવા એને વહેમ ઉપજ્યે. ઇર્ષ્યા-કૂતરી કે જે પ્રત્યેક સ્ત્રી-પુરુષના અંતરદ્વાર આગળ એસી-સતત જાગૃત રહી, ચાકીદારી કરતી હોય છે તે ઘણીવાર સ્વજન—આત્મીયને પણ ચાર-ડાકુ સમજી ભસવા મંડી જાય છે. મૂળા શેઠાણીએ ઇર્ષાના આવેશમાં ચંદનાને પેાતાની શાક્ય જેવી જ કલ્પી એ કાંટા વહેલી તકે ઉખેડી નાખવાનો નિર્ણય કરી લીધા.
શેઠ થેાડીવાર રહીને દુકાને ગયા. મૂળા શેઠાણીને હવે સુચેગ સાંપડયેા. શેઠની ગેરહાજરીન્ત લાભ લઈ શેઠાણીએ એક હજામને ખેલાવી ચંદનાનું માથું મુંડાવી નાખ્યું. ચંદના આવી ઘાતકી શિક્ષાને કેમ વશ થઇ હશે ? નારી—સૌદર્યાંના 'સુવર્ણ કલશ જેવા કેશકલાપ ઉતારી આપતાં ચંદનાને કંઇક Àાભ નહિ થયા હોય ? કઇ જ આનાકાની નહિ કરી હાય ? ભ॰ મહાવીરના શ્રમણસંઘના જે ઉજ્જવળ ઇતિહાસ તે સમયે રચાઈ રહ્યો હતેા અને એમાં સાધ્વી ચંદનાના સુકુમાર હાથથી જે સ્વર્ગીય રંગ પુરાવાના હતા તે જોતાં ચંદનમાલાની મૌન ગંભીર શરણાગતિમાં બુદ્ધિને પણ અગમ્ય એવા કઈ ગહન સંકેત હોવા જોઇએ. ખીજી વાત એ પણ છે કે જેણે દેહ વિષેની સેાહ–મમતા છેક જતી કરી છે.ાહ્ય શેશભા કે સૌંદર્યની જેને લેશ માત્ર ચિંતા નથી, જેના રૂવે રૂવે ઊંડી આત્મતૃપ્તિ અને વિરાગની દીપ્તિ ચમકી રહી છે તેને તુચ્છ વાળના ત્યાગ શા હિસાબમાં હોય ? સર્પ ને કાંચળીના ચેાડા જ માઠુ હાય !
