________________
[ ૧૮ ].
મહાદેવીએ
“ચલણ ! આજે આપણા અહોભાગ્ય કે ચારપાંચ સર્વજ્ઞ પુરુષે આપણે આંગણે આવી ચડ્યા છે.” શ્રેણિકને હર્ષ જાણે કે સમાત નહોતે. ચેલણાએ જરા ય ઔયુક્ય ન દાખવ્યું. એ સમજતી હતી કે આજે તે જાદુ કપટના ખેલ કરનારા પણ પિતાને સર્વજ્ઞ તરીકે ઓળખાવી ભળી જનતાને છેતરી શકે છે. ભ. મહાવીર સિવાય આજે બીજો સાચો સર્વજ્ઞ દુલભ છે.
તે ભલે આજે આપણું મહેલમાં જ રહે અને આહાર પાન પણ અહીં જ કરે એવી વિનંતિ કરે. હું પતે એમના સારુ રસેઈ કરું છું.” ચેલશ્રાએ જવાબ આપે. શ્રેણિક સમજ્યો કે પિતાની શ્રદ્ધા-ભક્તિને પડો ચેલણના ચિત્તમાં પણ પડ્યો છે. નહિંતર પિતે રસોઈ કરવા બેસે છે એમ ન કહે. - શ્રેણિકની વિનંતિને માન આપી સર્વજ્ઞો રાજમહેમિમાં જ રહ્યા અને બીજી તરફ ચેલણાએ એમને જમાડવા ભાતભાતની વાનીએ તૈયાર કરવા માંડી.
સવજ્ઞો વખતસર જમવા બેઠા. ચેલણાએ પોતે આગ્રહ કરીને એમને ખૂબ જમાડ્યા. સવજ્ઞો પણ લાડુભટ્ટની જેમ અકરાંતીયાની પેઠે જમ્યા. ચેલણ એમની ખાવા પીવાની, બેલવા ચાલવાની રીતભાત ઉપરથી આ કઈ ઢગીઓ છે એમ બરાબર કળી ગઈ હતી. જમી રહ્યા પછી એમને પાન સેપારી પણ એલણાએ જ ધર્યા.
પાછા વળતાં સર્વજ્ઞોએ પિતાનાં પગરખાં શોધવા માંડવાં, પણ હાથ ન આવ્યાં. છેડે વખત એમ
