________________
[ ૧૭૮] મહાદેવીએ કંપી ઊઠયું. જે યુવાન રાજમહેલના વૈભવને ચગ્ય હતે તે આજે ધરતીની ધૂળમાં આળેટે છે તે જોઈને તેને ભારે દુઃખ થયું કહ્યું -“ચાલ મારી સાથે, હું તને અનાથનહિ રહેવા દઉં. તને જે જોઈએ તે હું આપીશ.”
પછી એ બંનેને સંવાદ આગળ વધે છે અને યુવાન તપસ્વી પિતે કેવા સંગમાં ઘરબહાર નીકળી પડે હત અને પિતાને સનાથ માનનારા વસ્તુતઃ કેટલા અનાથ છે તે વિસ્તારથી સંભળાવ્યું ત્યારે શ્રેણિકના અંતરના દરવાજા એકદમ ઊઘડી પડયા. આપણું જન સાહિત્યમાં જે અનાથી મુનિના નામથી પ્રસિદ્ધ છે તેમને શ્રેણિકને એ રીતે ભેટે થયેલ અને તે દિવસથી જન સાધુસંઘમાં આવા અદ્દભુત તપસ્વીઓ તથા વિરાગીઓ છે એમ જાણીને શ્રેણિક જૈન ધર્મ તરફ આકર્ષએલ.
એલણએ હવે એ પાયા ઉપર શ્રેણિકની ધર્મશ્રદ્ધાનું ચણતરકાર્ય આરંક્યું. ભ૦ મહાવીર પણ એક દિવસે અપાપાનગરીમાં ગૌતમ ઇન્દ્રભૂતિ જેવા એ જમા નાના દિગ્ગજ સમા અગિયાર બ્રાહ્મણ પંડિતના મદજવર ઉતારી-પિતાના શિષ્ય બનાવી રાજગૃહીમાં પધાર્યા. માસુ પણ અહીં જ નિગમ્યું.
શ્રેણિક મહારાજા વખતેવખત ભ૦ મહાવીરના દશને જતા અને ભ૦ મહાવીર પણ એમને પરમ ભદ્રિક, સજજન અને શ્રદ્ધાળુ જાણી ઘણુ ઘણુ પ્રશ્નોનાં ઉત્તર આપતાં-શંકાઓનું સમાધાન કરતા. જ્યાં પ્રેણિક મહારાજ હોય ત્યાં ચલણ પણ હોય. ચેલણું તે પિતાના માવતરના ઘેરથી ન સંસ્કાર પામી હતી. શ્રેણિ
