________________
[ ૧૬૨] મહાદેવીએ હોય તે અંતઃપુરમાં સુકાને અનુચિતતા ભાસી હોયગમે તે કારણે, શ્રેણિક એ પ્રથમ પાસામાં નિરાશ થ
બુદ્ધિનિધાન અભયકુમારે પિતાની નિરાશા, એમના ચહેરા ઉપર વાંચી તે ખરી, પણ પ્રેમમાં નિરાશ થએલા પિતાના ઔદાસિન્યનું મૂળ કારણ ન કળાયું. અભયકુમારે જ એક દિવસે ગ્લાનિમાં ગરક થયેલા પિતાને સંબોધીને પૂછયું : “પિતાજી, એવી તે કઈ આફત ઊતરી છે કે જેને લીધે આપ આટલા બધા ગમગીન રહે છે ?” | પિતા જેવા પિતા અને મગધના મહારાજાને સુચેષ્ઠા સંબંધી નિષ્ફળતાનો ઈતિહાસ, પુત્ર પાસે કહેતાં સંકોચ ન થયે, અને પુત્રને પણ પિતાને સારુ સુચેષ્ટા લઈ આવવાનું બીડું ઝડપતાં કંઈ શરમ ન લાગી. અભયકુમાર જે સાહસ હાથ ધરે તે પાર પડ્યા વિના ન રહે એવી શ્રેણિકને ખાતરી હતી. પુત્રની ખાતર કન્યા શોધવા જનારા અને સાહસ ખેડનારા પિતાનાં વૃત્તાંત દુનિયા આખી જાણે છે, પણ પિતાને માટે કન્યા મેળવવા ભારે પ્રયાસ કરનાર આવા રાજકુંવરનાં નામઠામ ઈતિહાસમાં બહુ નહિ મળે.
સુકાની સાથે સંપર્ક સાધવા અભયકુમારે વણિક ને વેશ લઈ વિશાલામાં વસવાટ કર્યો. ચેટક રાજાના મહેલની પાસે એક દુકાન પણ ભાડે રાખી લીધી. અંતઃપુરવાસિની રમણી અને કન્યાઓ માટે જે સ્નાનવિલેપનાં સુગંધી દ્રવ્યો વિગેરેની જરૂર પડે તે વસ્તુઓ દુકાનમાં ગઠવી, દાસીઓનેથેડી કિંમતે અધિક પ્રમાણમાં આપવા માંડી. અભયકુમાર કંઈ અહીં ન કરવા નહેાતે
